Πτυχές της ζωής των γυναικών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
Από τον Νικόλα - Νταμόν Παπαδημητρίου
«Λέτε ότι οι γυναίκες έχουν λίγη κατανόηση Για αυτό δεν σας παρακολουθούν Αλλά η Μιχρί, η οποία προσεύχεται για σας Διευκρινίζει Και έξυπνοι και ώριμοι άνθρωποι το επιβεβαιώνουν: Μια γυναίκα με ταλέντο είναι καλύτερη από χίλιους ατάλαντους άντρες Μια γυναίκα με κατανόηση είναι καλύτερη από χίλιους χαζούς άντρες»
Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν στην πρώτη Οθωμανή ποιήτρια που συνέθεσε το λογοτεχνικό της έργο στην τουρκική γλώσσα.
Η Μιχρί Χατούν γεννήθηκε γύρω στο 1460 και πέθανε το 1506. Ήταν κόρη του καδή (δικαστής ισλαμικού δικαστηρίου) της Αμάσειας και πολλοί άντρες της οικογένειάς της ήταν θεολόγοι και δερβίσηδες. Διέθετε τη δυνατότητα πρόσβασης στον λογοτεχνικό κύκλο της πόλης και γρήγορα το ποιητικό της ταλέντο και το απαράμιλλο πνεύμα της εκτιμήθηκαν από τον πρίγκιπα Αχμέτ, υιό του σουλτάνου Μπεγιαζήτ Β΄. Η ίδια αναφέρει πως οι άντρες συναδελφοί της δεν την προσέγγιζαν με σοβαρότητα, δυσανασχετούσαν με την παρουσία της στην αυλή του πρίγκιπα Αχμέτ αναγκαζοντάς την να υπερασπισθεί με μαχητική ορμή τα γυναικεία δικαιώματα. Παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια κατάφερε να καθιερωθεί. Η επικράτησή της είναι εμφανής από τους καταλόγους των λογοτεχνών που ο σουλτάνος τιμούσε με δώρα μιας και αναφέρεται το όνομά της σε αυτούς. Η ποιητική της συλλογή (ντιβάν) έχει διασωθεί έως τις μέρες μας. Δεν είναι μια απλή υπόθεση γιατί η διάσωση στο πέρασμα του χρόνου προϋπέθετε τη συνεχή διάσωση των κειμένων από γενιά σε γενιά. Η αλυσιδωτή αυτή επιβίωση των ποιημάτων της Μιχρί Χατούν πρακτικώς σήμαινε πως οι μεταγενέστερες γενιές εκτιμούσαν το ποιητικό της έργο, εντρύφησαν σε αυτό και μας το κληροδότησαν.
Από τον Νικόλα - Νταμόν Παπαδημητρίου
«Λέτε ότι οι γυναίκες έχουν λίγη κατανόηση Για αυτό δεν σας παρακολουθούν Αλλά η Μιχρί, η οποία προσεύχεται για σας Διευκρινίζει Και έξυπνοι και ώριμοι άνθρωποι το επιβεβαιώνουν: Μια γυναίκα με ταλέντο είναι καλύτερη από χίλιους ατάλαντους άντρες Μια γυναίκα με κατανόηση είναι καλύτερη από χίλιους χαζούς άντρες»
Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν στην πρώτη Οθωμανή ποιήτρια που συνέθεσε το λογοτεχνικό της έργο στην τουρκική γλώσσα.
Η Μιχρί Χατούν γεννήθηκε γύρω στο 1460 και πέθανε το 1506. Ήταν κόρη του καδή (δικαστής ισλαμικού δικαστηρίου) της Αμάσειας και πολλοί άντρες της οικογένειάς της ήταν θεολόγοι και δερβίσηδες. Διέθετε τη δυνατότητα πρόσβασης στον λογοτεχνικό κύκλο της πόλης και γρήγορα το ποιητικό της ταλέντο και το απαράμιλλο πνεύμα της εκτιμήθηκαν από τον πρίγκιπα Αχμέτ, υιό του σουλτάνου Μπεγιαζήτ Β΄. Η ίδια αναφέρει πως οι άντρες συναδελφοί της δεν την προσέγγιζαν με σοβαρότητα, δυσανασχετούσαν με την παρουσία της στην αυλή του πρίγκιπα Αχμέτ αναγκαζοντάς την να υπερασπισθεί με μαχητική ορμή τα γυναικεία δικαιώματα. Παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια κατάφερε να καθιερωθεί. Η επικράτησή της είναι εμφανής από τους καταλόγους των λογοτεχνών που ο σουλτάνος τιμούσε με δώρα μιας και αναφέρεται το όνομά της σε αυτούς. Η ποιητική της συλλογή (ντιβάν) έχει διασωθεί έως τις μέρες μας. Δεν είναι μια απλή υπόθεση γιατί η διάσωση στο πέρασμα του χρόνου προϋπέθετε τη συνεχή διάσωση των κειμένων από γενιά σε γενιά. Η αλυσιδωτή αυτή επιβίωση των ποιημάτων της Μιχρί Χατούν πρακτικώς σήμαινε πως οι μεταγενέστερες γενιές εκτιμούσαν το ποιητικό της έργο, εντρύφησαν σε αυτό και μας το κληροδότησαν.