Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Ανατολική Ρωμυλία: Το δρώμενο της Καμήλας

Ανατολική Ρωμυλία: Τα έθιμα- χαντέτια του Δωδεκαημέρου

 

Τα έθιμα- χαντέτια του Δωδεκαημέρου

Τo Δωδεκαήμερο στον Πόντο - Τα Καλαντόφωτα


Ο Χειμώνας που σε διάφορα µέρη τοu Πόντου λέγεται ο Χειµός ή Χειµωγκός περιλαμβάνει τους μήνες Δεκέµβριο = Χριστιαννάρτς, Ιανουάριο = Καλαντάρτς, Φεβρουάριο = Κούντουρο. 
Στον Πόντο ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς, σταματούσαν οι εξωτερικές δουλειές, γύριζαν οι ξενιτεμένοι. Τα βράδια συνήθως τα περνούσαν σε σπίτια, κάνοντας τα νυχτέρια ή βεγγέρες, που στον Πόντο λεγόντουσαν Παρακάθια.

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς στη Δυτική Μακεδονία

Με την αναβίωση εθίμων θα γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά οι κάτοικοι της Δυτικής Μακεδονίας, καθώς σε κάθε γωνιά της το γλέντι και η παράδοση θα είναι τα κυρίαρχα στοιχεία


Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στον κόσμο!

Τα Χριστούγεννα σε όλον τον κόσμο είναι μια καλή ευκαιρία για να περάσουν οι άνθρωποι λίγο χρόνο με τους φίλους και την οικογένειά τους, γύρω από το τραπέζι όπου κάνουν την εμφάνισή τους όλων των ειδών οι λιχουδιές, σε γλυκά και φαγητά. 
Παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα πιάτα από όλον τον κόσμο, από πουτίγκες και λουκάνικα τυλιγμένα σε μπέικον μέχρι πίτες και γεμιστά λαχανικά έχουν την τιμητική του παγκοσμίως Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.
1. Γερμανία – Χήνα ψητή με πουρέ και κόκκινο λάχανο, Stollen ή αλλιώς τσουρέκι με φρούτα
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
2. Ιαπωνία – Τηγανητό κοτόπουλο και γλυκό με φράουλες
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
3. Γαλλία – Μύδια, φουά γκρα, κορμός σοκολάτας, μανιτάρια
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
4. Αργεντινή – Σαγκρία, ψητό κατσίκι με λάχανο
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
5. Νότια Αφρική – Σουβλάκια ψητά και γαλατόπιτα
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
6. Νιγηρία – Κοτόπουλο με ρύζι, καυτερή σούπα και πουτίγμα με κόκκινα φασόλια, συκωτάκια κοτόπουλου και ψάρι
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
7. Βρετανία – Λαχανάκια Βρυξελλών, ψητό χοιρινό ρολό και πουτίγκα
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
8. Φινλανδία – Σολομός και rosolli (ανάμικτα λαχανικά και φρούτα όπως καρότα, παντζάρια, μήλα)
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
9. Ουγγαρία – Ψητή γαλοπούλα και ψωμί γεμισμένο με παπαρουνόσπορο και καρύδια

perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
10. Ρουμανία – Λαχανοντολμάδες και κέικ με σταφίδες
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
11. Τζαμάικα – Κατσίκι σε κόκκινη καυτερή σάλτσα
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
12. Φιλιππίνες – Νούντλς με κρέας και λαχανικά και πίτα με αλεύρι ρυζιού, ζάχαρη και αυγά που σερβίρεται με τυρί τριμμένο
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
13. Πολωνία – Σούπα με παντζάρια, τόνος με πίκλες
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
14. Σουηδία – Σολομός και χοιρινό λουκάνικο με λαχανικά
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
15. Πορτογαλία – Ρύζι με περιστέρια και pantelon (πίτα με κρέας και τυρί λιωμένο)
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
perierga.gr - Χριστουγεννιάρτικο τραπέζι στον κόσμο!
 http://ingossip.gr

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Τα Χριστούγεννα στα παραμύθια...

Είναι όμορφες οι αποδράσεις από τη καθημερινή πραγματικότητα. Είναι όμορφες ,έστω κι αν δεν είναι πραγματικές, αλλά  νοερές. Όταν, μάλιστα, σε ταξιδεύουν με φόντο τα Χριστούγεννα, γίνονται μαγικές. Και ποιο είναι το ιδανικότερο μέσο για ταξίδια του νου; Μα το βιβλίο φυσικά! Αγαπημένη συντροφιά για μικρούς και μεγάλους, ειδικά την εποχή των Χριστουγέννων που μπορούμε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο. Ευτυχώς, τα χριστουγεννιάτικα αναγνώσματα είναι ποικίλα και είναι ιδανικά να μας μεταφέρουν στο κλίμα των Χριστουγέννων. Με αυτά μεγάλωσαν γενιές και γενιές και γιατί όχι κι οι επόμενες;
Παρακάτω παρουσιάζονται οι κλασικότερες ιστορίες των Χριστουγέννων.
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (Christmas Carol) Charles Dickens. 
Ο Εμπενέζερ Σκρουτζ είναι ένας τσιγκούνης (από αυτόν, άλλωστε, βαφτίστηκε ο Σκρουτζ του Ντίσνεϊ)και μίζερος γέρος, που δε νοιάζεται για κανέναν. Οι άνθρωποι γι` αυτόν υπάρχουν μόνο για να δουλεύουν για τον ίδιο και να του φέρνουν χρήματα. Ιδιαιτέρως, σιχαίνεται τα Χριστούγεννα, τα οποία θεωρεί πως απλώς τον μεγαλώνουν κατά ένα χρόνο χωρίς, όμως, να τον κάνουν ούτε κατά μια δεκάρα πλουσιότερο. Όμως, την παραμονή των Χριστουγέννων του 1843, ο γερο-Σκρουτζ δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη από το φάντασμα του πρώην συνεργάτη του, Τζέικομπ Μάρλεϊ. Ο Μάρλεϊ υπήρξε και αυτός τσιγκούνης και μίζερος όπως ο Σκρουτζ, αλλά μετά θάνατον, υποφέρει από τις αμαρτίες του και θέλει να βοηθήσει το Σκρουτζ, ώστε να μην έχει την ίδια κατάληξη. Εξηγεί, λοιπόν, στον πρώην συνεργάτη του πως πρόκειται τον επισκεφτούν τρία πνεύματα, του παρελθόντος, του παρόντος) και του μέλλοντος. Αυτά τα τρία πνεύματα, λοιπόν, δείχνουν στον Σκρουτζ τα λάθη του κι ο ίδιος σταδιακά μετανοεί... Η ιστορία έχει μεταφερθεί ήδη στον κινηματογράφο.

Πολικό Εξπρές (Polar Express) Chris Van Allsburg. 
Αν δεν το έχεις διαβάσει, θα το έχεις δει σίγουρα σε ταινία, αφού κάθε χρόνο τέτοια εποχή αποκλείεται να μην παίξει τουλάχιστον μια φορά σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι. Στην ουσία πρόκειται για ένα χριστουγεννιατικο παραμύθι για παιδιά, που μαγεύει όμως και όσους έχουν από καιρό ενηλικωθεί.Η ιστορία έχει ως εξής... Ένα αγόρι που λάτρευε κάποτε τα Χριστούγεννα, αλλά δεν είναι πια και πολύ σίγουρο ότι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει, επιβιβάζεται στο μαγικό Πολικό Εξπρές και ταξιδεύει την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι το Βόρειο Πόλο, την πατρίδα του Άγιου Βασίλη, για να διαπιστώσει μόνο του αν τελικά ο Santa υπάρχει ή όχι.

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. 
Μελαγχολικό, σύντομο παραμύθι, κόντρα στη γιορτινή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων, με κεντρική ηρωίδα ένα φτωχό κοριτσάκι. Έχει μεταφερθεί σε κινούμενα σχέδια και θεωρείται ένα από τα δημοφιλέστερα κλασικά παραμύθια όλων των εποχών.

Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Δέκα πέντε ιστορίες με φόντο την Ελλάδα μιας άλλης εποχής σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα από έναν από τους κορυφαίους Έλληνες λογοτέχνες.
Τα κείμενά του έχουν τεράστια εκφραστική δύναμη, αν και η ιδιότυπη αρχαΐζουσα γραφή του, πιθανόν να ξενίζει ορισμένους. Ξεφεύγουν από αυτό που έχει ο καθένας στο μυαλό του, όταν σκέφτεται χριστουγεννιάτικες ιστορίες, αλλά αυτό είναι που τις κάνει ξεχωριστές.


Τα χριστουγεννιάτικα Παραμύθια του Ευγ. Τριβιζά.
 Ο σύγχρονος Έλληνας παραμυθάς έχει δώσει τον καλύτερό του εαυτό στα παραμύθια του για τα Χριστούγεννα. Μάλιστα, έχουν κυκλοφορήσει σε dvd για τους πολύ μικρούς λάτρεις του παραμυθιού.


 http://ingossip.gr/?

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικα έθιμα πέραν της Ελλάδος


Το Μεσαίωνα τα Χριστούγεννα κυριαρχούσε το έθιμο «του γαϊδάρου», η παρέλαση του οποίου στους δρόμους της πόλης, αναπαρίστανε τη φυγή της θείας οικογένειας από την Αίγυπτο, που έγινε πάνω σε ένα γαϊδουράκι. Το συμπαθές υπομονετικό τετράποδο κατέληγε στην εκκλησία της πόλης, όπου ιερείς, ψάλτες και κοινό με την είσοδό του στο ναό, άρχιζε να το υποδέχεται, μιμούμενο τη φωνή του! Η εκκλησία απαγόρεψε την παραπάνω παρωδία τον 15ο αι. – αν και σε αρκετές περιοχές συνεχίστηκε για αρκετούς αιώνες ακόμη.
Στη Μάλτα ανήμερα της μεγάλης γιορτής ο κόσμος παρελαύνει στους δρόμους, τους γεμάτους φώτα και μπάντες, κρατώντας ομοιώματα του Θείου Βρέφους και ψέλνει ως το πρωί.
Χριστούγεννα στο Μόναχο
Σ΄ όλη την Ευρώπη, ανάβουν στο τζάκι τον «δαυλό των Χριστου-γέννων» (buche de Noel, ή souche de Noel, ή chrisbrand, στα λαϊκά ελληνικά μαμή ή μπάμπω). Πιστεύεται πως το ξύλο αυτό προφυλάσσει από κεραυνό, χαλάζι, πυρκαγιά και από τον διάβολο και άλλα δαιμονικά. Η στάχτη του σκορπίζεται στα χωράφια για καλή σοδειά.
Οι Γερμανοί χτίζουν πέτρινο βωμό, αφιερωμένο στη θεά του σπιτιού και της οικογένειας, Χέρτα (< Ήρα) ή Μπέρτα. Πάνω στο βωμό συγκέντρωναν κλαδιά έλατου και άναβαν φωτιά. Μέσω του καπνού της, πίστευαν, ότι θα κατεβεί η θεά και θα καθοδηγήσει τους σοφούς εκ των πιστών της να προβλέπουν το μέλλον.
Οι Αυστριακοί σερβίρουν στους δρόμους καυτό κρασί, για το κρύο. Στο Γκρατς φτιάχνουν φάτνες και βιβλικές φιγούρες από πάγο. Στο Τιρόλο νέοι ντύνονται με προβιές και φορούν αποκρουστικές μάσκες, με στόχο να παιδέψουν με καμώματα χωρικούς και περαστικούς, οι οποίοι πρέπει να αμυνθούν έναντι στο «κακό». Γι’ αυτό καίνε λιβάνι και τους καλοπιάνουν, προσφέροντας γλυκίσματα.
Το Βέλγιο μπαίνει στο πνεύμα των Χριστουγέννων από νωρίς με την ημέρα του Sinterklaas και με τον πολύτιμο βοηθό του Zwarte Piet που μοιράζει τα δώρα από σπίτι σε σπίτι. Τα παιδιά κρεμάνε τις κάλτσες των δώρων στο τζάκι και αφήνουν σανό και ζάχαρη για το άλογο του Sinterklaas. Ο Sinterklaas δεν είναι ο Santa Claus.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Τα έθιμα των Χριστουγέννων

Τα μεσάνυχτα της 23ης Δεκεμβρίου γίνεται το έθιμο «της Φωτιάς» στην Φλώρινα και τα χωριά της. Ομάδες παιδιών που έχουν ξεκινήσει να συγκεντρώνουν ξύλα (κυρίως κέδρα) από τις αρχές του Δεκεμβρίου, έχουν φτιάξει σε κάθε γειτονιά μια μεγάλη πυραμίδα από αυτά, ευελπιστώντας να ανάψουν την μεγαλύτερη φωτιά. Άλλες παρέες σκαρώνουν πώς να κλέψουν κάποια από αυτά τα ξύλα, γι’ αυτό και κάθε γειτονιά τα φυλάει με βάρδιες. Νικήτρια γειτονιά αυτή που θα ανάψει την μεγαλύτερη φωτιά! Ο κόσμος γύρω από κάθε φωτιά διασκεδάζει, χορεύει, πίνει, τραγουδάει, μέχρι να σβήσει, πράγμα που συμβαίνει τα χαράματα

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στον Πόντο



    Τις μέρες που πλησιάζουν, τα Χριστούγεννα, σκεφτόμαστε τα παλιά χρόνια και ρωτάμε τους γερούς για τα ήθη και τα έθιμα που είχαν τότε.

    Κάθε σπίτι είχε και ένα γουρούνι. Την παραμονή των Χριστουγέννων το έσφαζαν και με το κρέας του έφτιαχναν "γαβουρμά" και "τσιλγάνια", όπως τα λένε στα ποντιακά. Το λίπος του γουρουνιού το λιώνανε και το χρησιμοποιούσανε στις πίτες και τα φαγητά. Φτιάχνανε ακόμα τσουρέκια στο φούρνο, που έμοιαζαν με πίτες. Τα παιδιά έψελναν τα ποντιακά κάλαντα και τους έδιναν, αντί για λεφτά, ξηρούς καρπούς, ξερά σύκα και κερατούτσες που έμοιαζαν με φασόλια αλλά ήταν γλυκές.
    Την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, μετά την εκκλησία, τρώγανε όλοι μαζί στο τραπέζι πατσά. Ένα άλλο έθιμο ήταν η προσφορά δώρων στα παιδία από το νονό τους και, πολλές φορές, ο βαφτισιμιός πρόσφερε δώρα στο νονό του και αυτό λεγόταν "καλαντίασμαν".
    Σε άλλα μέρη οι Πόντιοι, παραμονές Χριστουγέννων, μαζεύονταν στην πλατεία και αποφάσιζαν για το γιορτινό τραπέζι. Ο καθένας αποφάσιζε τι ζώο θα σφάξει. Άλλος ένα γουρούνι άλλος μοσχάρι, άλλος κουνέλι κ.ά. Οι γυναίκες αποφάσιζαν να πάνε στην αγορά και να ψωνίσουν διάφορα λαχανικά και φρούτα.
    Σαν έφταναν τα Χριστούγεννα όλοι οι χωριανοί ετοίμαζαν τα τραπέζια τους κάτω στην πλατεία. Οι γυναίκες τακτοποιούσαν τα ωραία ψητά και όλοι έτρωγαν και έπιναν διασκεδάζοντας χαρούμενα και ξεχνώντας κάθε λύπη και στεναχώρια.
    Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς διάλεγαν ένα μεγάλο κούτσουρο για να καίγεται στο τζάκι. Πίστευαν ότι η φωτιά διώχνει τα δαιμόνια που έρχονταν από την καπνοδόχο. Το κούτσουρο αυτό το λέγανε "καλαντοκάρ". Το ίδιο βράδυ ο αρχηγός της οικογένειας έκοβε τη βασιλόπιτα, που το φλουρί της ήταν μια δεκάρα. Έπειτα ο ίδιος ανακάτευε φουντούκια με νομίσματα και τα πετούσε ψηλά τρεις φορές λέγοντας ευχές για τη νέα χρονιά. 
    Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς πηγαίνανε οι χωριανοί στη βρύση του χωριού. Αφήνανε εκεί τσουρέκια, γλυκίσματα, φρούτα και έπαιρναν νερό (το θεωρούσαν αγιασμένο) για να ραντίσουν το σπίτι. Μετά έσπαζαν στην πόρτα του σπιτιού ένα ρόδι για το γούρι.
    Σε άλλα μέρη κάθε οικογένεια έπαιρνε από ένα κυδώνι και το έκοβε σε τόσα κομμάτια όσα άτομα ήταν στην οικογένεια. Μετά έβαζαν μια δραχμή μέσα σ' ένα κομμάτι, το ανακάτευαν μέσα σε μια πετσέτα και διάλεγε ο καθένας από ένα. Σε όποιον τύχαινε η δραχμή αυτός μετά έπρεπε να σηκωθεί τα χαράματα, να πάρει μια κανάτα και να πάει κάτω στην πλατεία να τη γεμίσει με νερό. Από αυτό το νερό θα έβαζε λίγο στα ζώα, θα κρατούσε λίγο να πλυθούν και λίγο για να πιουν.
    Μετά χρόνια, οι συνήθειες άλλαξαν, όμως μαζί τους άλλαξαν και οι άνθρωποι.
    Εμείς πιστεύουμε ότι τότε υπήρχε περισσότερη αγάπη και αλληλοβοήθεια παρά σήμερα.

Το δένδρο των Χριστουγέννων

Στα σπίτια και τους δρόμους στολίζεται το χριστουγεννιάτικο δένδρο. Αρχαίο ελληνικό έθιμο της διονυσιακής λατρείας. Όλοι οι παλιοί πολιτισμοί λάτρευαν το δένδρο και το είχαν συνδέσει με κάποια θεότητα του πανθέου τους.
Ως σύμβολο, εκφράζει το σύνολο της φυσικής εκδήλωσης, τη σύνθεση Ουρανού, Γης και Νερού, τον συνδετικό κρίκο των τριών αυτών κόσμων: Ριζωμένο στη γη, πίνει τα υπόγεια ύδατα και οι κλώνοι του αγγίζουν τον ουρανό, ενώ παράλληλα, οι δακτύλιοί του μετράνε το χρόνο. Το αειθαλές δένδρο συμβολίζει την αθανασία, τα φυλλοβόλο την ανανέωση και την αναγέννηση. Και το δένδρο που προσφέρει ζωοδότριες τροφές, είναι ιερό, όπως το αμπέλι, η αμυγδαλιά, η βελανιδιά, η μουριά, η ροδακινιά, η χουρμαδιά, κ.ά.
Ας θυμηθούμε την ειρεσιώνη, ένα κλαδί αειθαλούς δένδρου (όπως πουρναριού ή ελιάς), που οι αρχαίοι στόλιζαν με φρούτα εποχής (και κυρίως καρύδια), μπάλες και μάλλινες κορδέλες (εξ ου και ειρεσιώνη, από τα έρια) και ήταν το σύμβολο «της ωραίας ζωής που θάλλει». Από αυτό το στολισμένο δένδρο οι ένοικοι του σπιτιού έπαιρναν τη ζωτικότητα και τη δροσιά του. Γι’ αυτό προτιμούσαν τα αειθαλή.
Αντίστοιχη της ειρεσιώνης ήταν και η κορυθάλη των Λακεδαιμονίων.

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα από τον Μίθρα μέχρι τον Χριστό...


Πέρσης θεός Μίθρας
Η 24η Δεκεμβρίου ήταν η γενέθλια ημέρα του θεού των Φρυγών Άττι. Η 24η (κατ’ άλλους η 25η), ήταν η γενέθλια ημέρα του θεού των Περσών, του αήττητου ήλιου, του Μίθρα δηλαδή. Γιορταζόταν με ευλάβεια και κατάνυξη, από τους αρχαίους Ελληνες στα Κρόνια). Και οι Ρωμαίοι γιόρταζαν την 24η και την 25η τα Σατουρνάλια και τα Μπρουμάλια, “dies natalis invicti Solis” δηλαδή την ημέρα γέννησης του ανίκητου Ηλίου - Sol Invictus), που καθιερώθηκε από τον αυτοκράτορα Αυρηλιανό, το 274).
Στην Κίνα, μια ημέρα πριν την εορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, ο αυτοκράτωρ μετέβαινε στον Ναό του Ουρανού, και έπεμπε την σημαντικότερη προσευχή του έτους, αφού ως υιός του Ουρανού που ελογίζετο, θεωρείτο και μεσολαβητής μεταξύ Ουρανού και Γης. Χιλιάδες άλογα, ελέφαντες και πλήθος κόσμου ανέμεναν αυτήν την προσευχή, έξω από το κυκλικό ιερό του Ναού τ’ Ουρανού, για να πάει καλά η σοδειά τους. Αντάλλασσαν δώρα μεταξύ τους κι εύχονταν ευχές.

Η αθανασία της διονυσιακής ψυχής

Αρχείο:Dionysos Horai Louvre MR720.jpg

Διόνυσος και  Ώρες
Στιγμές της ψυχής  από την αιωνιότητα στο ταξίδι της ζωής!
Διόνυσος ,  πατέρας του ο  Ζευς συμβολίζοντας το πρωταρχικό Κοσμικό Πυρ, το οποίο ενώνει, ζευγνύει και συγκροτεί τα πάντα, δίνοντας μορφή στον Κόσμο ,και μητέρα του  η Σεμέλη, θυγατέρα του Κάδμου. Έτσι  ο Διόνυσος φέρει μέσα του το θεϊκό στοιχείο του Ζηνός  και την  ανθρώπινη υπόσταση από την πλευρά της μητέρας
Γι΄αυτό και  δε βρίσκεται στο κλασσικό Ολύμπιο Δωδεκάθεο, δεν είναι Ολύμπιος θεός διότι η «φύση» του είναι  θεϊκή και ανθρώπινη,  δηλ. ίδιας ουσίας μεν αλλά διαφορετικού επιπέδου. Ρυθμίζει και καθοδηγεί τη φυσική εξέλιξη της ψυχής έως ότου αυτή τελειωθεί και εισέλθει στον Όλυμπο (το ανώτατο συνειδησιακό επίπεδο). Ο  «Νούς του Διός» που θα οδηγήσει  τον άνθρωπο  στο ίδιο επίπεδο συνειδητότητας με τους ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Το Διονυσιακό πνεύμα των Χριστουγέννων




Giaquinto Corrado-1762
Η γέννηση του Ηλίου και ο θρίαμβος του Βάκχου
Μανιοδότης κι εκστατικός, βαθιά ερωτικός, πνεύμα της φύσης και της γονιμότητας, του κρασιού και του γλεντιού… Ναι, ο Βάκχος, ο Διόνυσος, αέναος κι αειθαλής, μας χαμογελάει ακόμη μες από τα βάθη των αιώνων, μεταμφιεσμένος σε Θείο Βρέφος. Ίσως να σοκάρει η ιδέα ότι πίσω από τη «μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης» θα μπορούσε να βρίσκεται η λατρεία ενός θεού που μοιάζει διαμετρικά αντίθετος με το σεμνό και μετρημένο Ιησού. Κι όμως, το διονυσιακό υπόβαθρο του Δωδεκαημέρου είναι πολύ έντονο για ν’ αποτελεί απλή σύμπτωση!