Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Η Μικρά Ασία των Ελλήνων: Ταξίδι στον χρόνο

 
Η Μάκρη στη Μ. Ασία

Μερικές ακόμη από τις γνωστότερες αλλά και σημαντικότερες ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας, οι οποίες σημάδεψαν τον Ελληνισμό και την πορεία του είναι οι ακόλουθες:

Αλικαρνασσός: (σημ. Μπουντρούμ) Ήταν η κυριότερη πόλη της δωρικής εξάπολης. (Εκτός από Ίωνες είχαν ζήσει και πολύ Δωριείς στην εν λόγω περιοχή). Στην ακρόπολη Σαλμακίδα υπάρχει μέχρι σήμερα η αρχαία κρήνη, της οποίας το νερό, σύμφωνα με την παράδοση, προκαλούσε λήθη.

Το Σωτήριο Ελ ληνικό Μ πόλι


MYNDE,J. – Constantinople
Ἡ λαίδη Montagu ἦταν σύζυγος τοῦ Ἄγγλου Edwart Wortley Montagu, ποὺ διατέλεσε πρεσβευτὴς στὴν Κωνσταντινούπολη τὰ ἕτη 1716-1717. Ἡ λαίδη ἦταν διανοούμενη, μὲ κλασσικὴ μόρφωση, παρατηρητικότητα, πνευματικὴ ἀνησυχία καὶ γνώση τῶν διεθνῶν πραγμάτων τῆς ἐποχῆς της.
Ἀλληλογραφοῦσε μὲ διάφορες ἀριστοκράτισσες τοῦ Λονδίνου μεταδίδοντας ἐντυπώσεις ἀπὸ τὶς περιοδεῖες της καὶ πληροφορίες γιὰ τὸν δημόσιο καὶ ἰδιωτικὸ βίο τῶν Ὀθωμανῶν, γιὰ τοὺς πολέμους, γιὰ τὴν πολιτικὴ τοῦ σεραγιοῦ καὶ κάπου κάπου σημείωνε καὶ μερικὲς παρατηρήσεις γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Πόλης. 
Τὰ κείμενα τῶν ἐπιστολῶν τῆς λαίδης Montagu δημοσιεύθηκαν στὴν Ἀγγλία τὸ 1763, ἕνα χρόνο μετὰ τὸν θάνατό της, καὶ θεωρήθηκαν φιλολογικὸ γεγονός. Τὴν ἐγκωμιάζει ὁ Γίββων, ἐνθουσιάζονται ὁ Καρλάϋλ καὶ ὁ Βολταῖρος.

Ο μύθος της Αμυγδαλιάς και της άνοιξης

Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς, η οποία ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα. Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα επέστρεφε από την Τροία.


Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μην αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο,  τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της.


Έτσι κι έγινε, και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της.Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της.Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο, που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.


Έλεγαν λοιπόν ότι μετά από χρόνια και όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη βρήκε την αγαπημένη του και πιστή γυναίκα, όχι περιστοιχισμένη από μνηστήρες αλλά ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση του παγωμένου τοπίου.Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο.


Μια άλλη εκδοχή του μύθου για την αμυγδαλιά αναφέρει ότι η Φυλλίς έμεινε πίσω περιμένοντας τον, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Τα χρόνια περνούσαν και ο Δημοφώντας δεν επέστρεφε. Απελπισμένη η βασιλοπούλα που τον έχασε για πάντα πήγε και κρεμάστηκε σ΄ ένα δέντρο. Το δέντρο κράτησε την ψυχή της κι από τότε δεν ξανά έβγαλε φύλλα ούτε άνθισε.


Κάποτε με τα χιόνια του Γενάρη γύρισε ο γιος του Θησέα. Σαν έμαθε τον τραγικό χαμό της αγαπημένης του πήγε, αγκάλιασε το δέντρο και αυτό άρχισε να βγάζει τρυφερά φύλλα και άνθη. Η ψυχή της βασιλοπούλας ένιωσε χαρά με το γυρισμό του Δημοφώντα μα δεν ξαναπήρε την ανθρώπινη μορφή της. Έμεινε δέντρο και κάθε χρόνο το Γενάρη, στολίζεται με κάτασπρα λουλούδια.

Έτσι η αμυγδαλιά, έγινε σύμβολο της ελπίδας, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.





Λαογραφική ιστορία της αμυγδαλιάς
Η Αμυγδαλιά ήταν ένα νέο, πανέμορφο, ροδαλό κορίτσι. Η μητέρα της την αγαπούσε πολύ, φοβόταν όμως τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει. Γι' αυτό το χειμώνα την κλείδωνε στο δωμάτιό της. Μια μέρα όμως ο Βοριάς πέρασε έξω από το παράθυρό της, την είδε και την ερωτεύτηκε.


Πώς όμως θα ερωτεύονταν και αυτή το Βοριά; Τριγυρνούσε θλιμμένος έξω από το παράθυρό της. Ώσπου μια νύχτα σκέφτηκε να μεταμορφωθεί σε πρίγκηπα. Ο Βοριάς παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά σαν όμορφος νεαρός άντρας και της ζήτησε αμέσως να παντρευτούν. Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε και δέχτηκε την πρότασή του.


Μια μέρα λοιπόν, που έλειπε η μητέρα της από το παλάτι, βγήκε έξω τρέχοντας και αγκάλιασε το Βοριά. Δεν άντεξε την παγωνιά και απ' το κρύο του ξεψύχησε.  Από τότε ντύνεται νυφούλα και δέχεται το άγγιγμα του αγαπημένου της Βοριά κάθε χειμώνα.


Η αμυγδαλιά ανθίζει νωρίτερα από όλα τα δέντρα, μέσα στον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο. 
Παλιότερα  θεωρούσαν πως αν η αμυγδαλιά ανθίσει τον Ιανουάριο ο χειμώνας θα συνεχιστεί βαρύς και με χιόνι και κρύο.



 http://mythagogia.blogspot.gr

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Φυλή στην Τουρκία μιλάει αρχαία ελληνικά

Μπορεί οι περισσότεροι νεοέλληνες να γνωρίζουν ελάχιστα ή να αγνοούν παντελώς την αρχαία ελληνική γλώσσα… όχι όμως και μία απομονωμένη κοινότητα στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, στη βορειοανατολική Τουρκία.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Βρετανικού Independent, περίπου 5.000 άνθρωποι φαίνεται ότι μιλούν μία διάλεκτο που πλησιάζει εκπληκτικά στην αρχαία ελληνική γλώσσα.
Όπως επισημαίνουν ειδικοί γλωσσολόγοι μέσω αυτής της διαλέκτου μπορούν να εξάγουν πολύ σημαντικά συμπεράσματα για τη γλώσσα του Σωκράτη και του Πλάτωνα, καθώς και το πώς αυτή εξελίχθηκε.

Η κοινότητα ζει σε ένα σύμπλεγμα χωριών κοντά στην τουρκική πόλη της Τραπεζούντας, όπου κάποτε ήταν η αρχαία περιοχή του Πόντου.

Οι γλωσσολόγοι διαπίστωσαν ότι η διάλεκτος, Romeyka, μια ποικιλία από ποντιακά ελληνικά, έχει δομικές ομοιότητες με την αρχαία ελληνική που δεν παρατηρούνται σε άλλες μορφές της γλώσσας που ομιλείται σήμερα. Επίσης η Romeyka παρουσιάζει και πολλές ομοιότητες με το αρχαίο λεξιλόγιο.
Όπως λέει η λέκτορας Φιλολογίας Ιωάννα Σιταρίδου του Πανεπιστημίου του Cambridge «η χρήση του απαρεμφάτου έχει χαθεί στα νέα ελληνικά. Όμως, στα Romeyka έχει διατηρηθεί».

Μια πιθανότητα είναι ότι οι ομιλητές αυτής της διαλέκτου είναι οι απευθείας απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων που ζούσαν κατά μήκος των ακτών της Μαύρης Θάλασσας πριν από τον 6ο ή 7ο αιώνα π.Χ., όταν η περιοχή αποικίστηκε αρχικά.

Αλλά είναι επίσης πιθανό να είναι απόγονοι αυτόχθονων πληθυσμών ή μίας μεταναστευτικής φυλής οι οποίοι αναγκάστηκαν να μιλούν τη γλώσσα των αρχαίων ελληνικών αποικιοκρατών.

Οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής είναι ευσεβείς μουσουλμάνοι, γι΄ αυτό και είχαν το δικαίωμα να παραμείνουν στην Τουρκία μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923.
 
 

 
 


           Romeyka             Αρχαία Ελληνικά
·          ipìne                        ειπείν      
·          pathίne                  παθείν
·          apothanίne             αποθανείν
·          piίne                        πιείν
·          iδίne                        ιδείν
·          fiίne                         φυγείν
·          evrίne                     ευρείν
·          kamίne                    καμείν
·          faίne                       θαγείν
·          mathίne                 μαθείν
·          erthéane               ελθείν      
·          menίne                  μενείν
·          katevine                καταβήναι 

·          embine                  εμβήναι  
·          evjine                    εκβήναι
·          epiδeavine             αποδιαβήναι
·          kimethine               κοιμηθήναι
·          xtipethine               κτυπηθήναι
·          evrethine                ευρεθήναι
·          vrasine                    βρχήναι
·          raine                       ραγήναι


Ağrodesme (Άγραδέσμε)
Ağrompelo (Αγράμπελο)
Ağrio mavro  Botano (Άγριο μάυρο βότανο)
Ağrogalatitsa (Αγρογαλατίτσα)
Ağrokomarao (Άγροκόμαρο)
Ağro kukukavanka (Αγρο κουκουβάγκα)
Ağroliftokari (Άγρο λιφτοκάρι)
Ağromantatsi (Άγρο μαντάτσι)
Ağromatsidali (Άγρο ματσιδάλι)
Aleğahanto (Αλεγάχαντο)
Aleksandro (Αλεξάνδρο)
Alefritra (Αλευρίτρα)
Ampelitsa (Αμπελίτσα)
Anitsi (Ανίτσι)
Anitsoxorto (Ανιτσόχορτο)
Arkani (Αρκάπι)
Arkathamni (Αρκοθάμνι)
Arkolahano (Αρκολάχανο)
Arkotsupado (Αρκοτσούπαδο)
Asprahanto (Ασπράχαντο)
Ahanti (Αχάντι)
Ahantomoro (Αχαντόμορο)
Vaği (Βαγή)
Vlante (Βλάντε)
Vovoro (Βόβοχο)
Vudoğlovi (Βουδογλόνι)
Vuterohorto (Βουτερόχορτο)
Vredi (Βρέδι)
Vrio (Βρίο)
Gedurahanto (Γαιδουράχαντο)
Galatitsa (Γαλατίτσα)
Galatohorto (Γαλατόχορτο)
Gethihorto (Γεθιρόχορτο)
Glikorizo (Γλυκόριζο)
Gongilitra (Γογγυλίτρα)
Gumede (Γουμέδε)
Grinzilitra (Γρινζιλίτρα)
Grintra (Γρίντρα)
Dezme (Δέζμε)
Domari (Δομάρι)
Dromofilo (Δρομόφιλο)
Ergode (Εργόδε)
Zakutohorto (Ζακουτόχορτο)
Zarzela (Ζαρζέλα)
Zarzeletra (Ζαρζελέτρα)
Zerkaditsa (Ζερκαδίτσα)
Zumahi (Ζουμάχι)
İlopi (Ηλόπι)
İmera desme (Ήμερα δέσμε)
İmero komari (Ήμερο κομαρι)
İmero mantatsi (Ήμερο μαντάτσι)
İmero matsidali (Ήμερο ματσιδάλι)
İmero mavro votano (Ήμερο μάυρο βότανο)
Thomari (Θομάρι)
Kazmatsi (Καζμάτσι)
Kezağohorto (Καιζαγόχορτο)
Kanavi (Κανάβι)
Kanaro (Κάπαρο)
Karditsa (Καρδίτσα)
Karenesi (Καρενέσι)
Kastanikas lori (Καστανικας λορί)
Katena (Κάτενα)
Katenohorto (Κατενόχορτο)
Kveni (Κεβενί)
Kelmesi (Κελμέσι)
Kilitsi (Κιλίτσι)
Kintea (Κιντέα)
Kiormene (Κιορμένε)
Konkorohi (Κογκορόχι)
Kokinahanto (Κοκινάχαντο)
Kolonkitholori (Κολογκιθολόρι)
Kolonohorto (Κολονόχορτο)
Kolotura (Κολοτούρα)
Komari (Κομάρι)
Kontohorto (Κοντόχορτο)
Kopalohorto (Κοπαλόχορτο)
Kukarahanto (Κουκαράχαντο)
Kukuvağia (Κουκουβάγια)
Kukohorto (Κουκόχορτο)
Kunturohorto (Κουντουρόχορτο)
Kursohorto (Κουρσόχορτο)
Kusuti (Κουσούτι)
Kuspika (Κουσπίκα)
Kreni (Κρένι)
Kilitsi (Κυλίτσι)
Kintea (Κυντέα)
Lathsiri (Λαθίρι)
Lapazo (Λάπαζο)
Lapidohorto (Λαπιδόχορτο)
Levori (Λεβόρι)
Lihtsi (Λίχτσί)
Likopari (Λυκοπάρι)
Mazaro (Μάζαρο)
Mantaki (Μαντάκι)
Masuri (Μασούρι)
Matsidali (Ματσιδάλι)
Mavrahanto (Μαυράχαντο)
Mekesitra (Μελεσιδίτρα)
Minzolohi (Μινζολόχι)
More (Μόρε)
Nedrofilo (Νεδρόφιλο)
Nerohorto (Νερόχορτο)
Ormukeni (Ορμουκένι)
Ormohorto (Ορμόχορτο)
Uriohorto (Ουριόχορτο)
Palafohorto (Παλαφόχορτο)
Paputsohorto (Παπουτσόχορτο)
Parpeteni stipika (Παρπετενι στίπικα)
Parharo çiçeko (Παρχαρο τσίτσεκο)
Parharohorto (Παρχαρόχορτο)
Peğadohorto (Πεγαδόχορτο)
Peğaditsa (Πεγαδίτσα)
Pentikolathiritra (Πεντικολαθιρίτρα)
Petalitra (Πεταλίτρα)
Piperitsa (Πιπερίτσα)
Podaritra (Ποδαρίτρα)
Podarohorto (Ποδαρόχορτο)
Pulikohorto (Πουλικόχορτο)
Pumpuroçiçeko (Πουμπουροτσίτσεκο)
Prases (Πράσες)
Pamatitsa (Ραματίτσα)
Saluti (Σαλούτι)
Sidirohorto (Σηδιρόχορτο)
Sintza (Σίντζα)
Skilkaklitra (Σκυλκακαλίτρα)
Skilohorto (Σκυλόχορτο)
Spathohorto (Σπαθόχορτο)
Spahtukeni (Σπαχτουκένι)
Spentami (Σπεντάμι)
Stanpolika (Στανπολίκα)
Starohorto (Σταρόχορτο)
Stahi (Στάχι)
Stahomata (Σταχόματα)
Stipika (Στίπικα)
Çeohorto (Τσαιόχορτο)
Çali (Τσάλι)
Çiletura (Τσηλετούρα)
Çerçi (Τσέρτσι)
Çinkari (Τσιγκάρι)
Çimahtaki (Τσιμαχτάκι)
Çimpona (Τσιμπόνα)
Çimponohorto (Τσιμπονόχορτο)
Çihonolopi (Τσιχονολόρι)
Çuncuha (Τσουντζούχα)
Çuranea (Τσουρανέα)
Çuğari (Τσυγάρι)
İdrofilo (Υδρόφιλο)
Farfaroçiçeko (Φαρφαροτσίτσεκο)
Fidohorto (Φιδόχορτο)
Furçohoto (Φουρτσόχορτο)
Fusnitsa (Φουσνίτσα)
Frahnihtra (Φραχνίχτρα)
Fteri (Φτερί)
Halvani (Χαλβάνι)
Hamokerasa (Χαμοκέρασα)
Havani (Χανάπι)
Hantoko (Χαντόκοκο)
Hapsimati (Χαψιμάτι)
Şiapukes (Χιάπουκες)
Şinetitsa (Χινετίτσα)
Şionapi (Χιονάρι)
Hloro (Χλορό)
Husnitsa (Χουσνίτσα)
Htinari (Χτυπάρι)
Htiparitsa (Χτυπαρίτσα)
Htipedire (Χτυπεδίρε)
Psomomirihtra (Ψομομυρίχτρα)
Favos (Φάυος)




Πηγές
http://peri-planomenos.blogspot.gr

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Ο Μουσταφά Κεμάλ δεν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη!

Καταρρίπτουμε το μύθο!


Η Ζαγάλισα αποκαλύπτει μετά από προσεκτική επιτόπια έρευνα πολλών μηνών, ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο ΠΑΡΑΜΥΘΙ, για να κοροϊδεύουν οι Τούρκοι τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς μουσουλμάνους από τη Θράκη. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, έχει δοθεί «γραμμή», ώστε οποιοδήποτε τουριστικό γκρουπ «Τούρκων» της Ελληνικής Θράκης αποτελούμενο από πολιτιστικούς συλλόγους και κυρίως δημοτικά σχολεία, επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, να πηγαίνει συμβολικά πρώτα στο …σπίτι του Κεμάλ και μετά οπουδήποτε αλλού. Για τον τουρκικό εθνικισμό το ιστορικότερο αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης είναι το …σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ!

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Ο ΗΝΙΟΧΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

ΑΘΗΝΑ-abbot-handerson-thayer-minerva-in-a-chariot-1894
Η ΑΘΗΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΡΜΑ  ΑΒΒΟΤ HANDERSON 1894 Renwick Gallery Washington


Ο μύθος του Ηνίοχου, των δύο πτερωτών ίππων και του άρματος στον «ΦΑΙΔΡΟ», είναι η αναπαράσταση της ψυχής και η προσέγγιση είναι ψυχολογική, όχι μόνο γιατί αναφέρεται στην ψυχή αλλά και γιατί εξηγεί και αναλύει τους νόμους που διέπουν την λειτουργία της.
«… έτσι ομοιάζει η ψυχή με δύναμη σύμφυτον, αποτελούμενη από ζεύγος πτερωτών ίππων και από τον ηνίοχον. Αλλά οι μεν ίπποι και οι ηνίοχοι των θεών είναι αγαθοί και καλής καταγωγής, των δε άλλων εμφύχων είναι μεικτοί…..»

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Συνηθισμένα εκφραστικά λάθη σε συνηθισμένες εκφράσεις

Συνηθίζουμε κάποιες εκφράσεις και τις λέμε με τη βεβαιότητα   ότι είναι ορθές (κι όχι σωστές (αλίμονο ορθογραφώ, ορθογραφία –δε λέμε σωστογραφία από το σώος –σώζω και σωστός. ΔΕΝ σωζόμεθα με όσα κακά κάνουμε και όσα καλά δεν  κάνουμε, αδέρφια!!!. Δείτε όμως πόσες είναι λανθασμένες!

*«Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν» (και όχι: «όλους όσους.» διότι είναι υποκείμενο στο ρήμα που ακολουθεί, αλλά: «ευχαριστούμε όσους.» και «επικοινωνεί με όλους όσους εκτιμάει», επειδή εδώ το «όσους» είναι αντικείμενο του ρήματος).
*Αντίγραψε ό,τι βλέπεις (και όχι αντέγραψε ό,τι βλέπεις) γιατί είναι προστακτική σύνθετου ρήματος.
 Υπόγραψε,  παράγγειλέ μου ένα(ν) καφέ,  υπόθεσε, …. : αυτά είναι ορθά. Βλέπε και παρακάτω.
*π.μ. (=προ μεσημβρίας), μ.μ. (=μετά μεσημβρίαν και όχι μετά μεσημβρίας), π.Χ.(=προ Χριστού), μ.Χ. (=μετά Χριστόν και όχι μετά Χριστού).
*Περισσότεροι από έναν ή περισσότεροι του ενός (και όχι: περισσότεροι από ένας)
*Με πολλή αγάπη (όχι με πολύ αγάπη), πολλή δουλειά (όχι πολύ δουλειά) αλλά πολύς κόσμος, πολύ νερό, πολλοί άνθρωποι, πολλά πράγματα.
*Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας (και όχι: ανεξαρτήτου ηλικίας).
*Ενήργησα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου (και όχι: στα πλαίσια).
*πόσο πολλοί, τόσο πολλοί, πόσο πολλή (και όχι: πόσοι πολλοί, τόσοι πολλοί, τόση πολλή)
*κατ΄ αρχήν (=στα βασικά σημεία, επί των αρχών, βάσει των αξιών μου, in principio), Κατ΄ αρχάς (=αρχικά). Π.χ. «Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ' αρχήν», « Κατ' αρχάς να διευκρινίσουμε.»
*Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ. (και όχι: τον επικεφαλή, του επικεφαλούς) Επί κεφαλής :εμπρόθετος προσδιορισμός που γίνεται ουσιαστικό ή επίθετο αναλόγως της χρήσης.
*Οι μέθοδοι / παράμετροι αυτές (και όχι: οι μέθοδοι / παράμετροι αυτοί). Οι παλαιές οδοί, οι κεντρικές είσοδοι, οι πολλές ψήφοι (και όχι: οι παλιοί οδοί, οι κεντρικοί είσοδοι, οι πολλοί ψήφοι)
*Η αναπληρώτρια διευθύντρια /υπουργός (και όχι: η αναπληρωτής διευθυντής/υπουργός)
  Κλητική: «κυρία Πρόεδρε» (και όχι: «κυρία Πρόεδρος)
*«15 Σεπτεμβρίου» ή «15 του Σεπτέμβρη» (και όχι: «15 Σεπτέμβρη»)
*Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: π.χ. «λανθασμένη έκφραση» (και όχι: «λάθος έκφραση»).
έχω απαυδήσει» (και όχι: «έχω απηυδήσει», αλλά: «είμαι απηυδισμένος»).
*«Γενετικό υλικό» και όχι γεννητικό. Αλλά «προγεννητικός έλεγχος» και όχι προγενετικός
*Εξοκέλλω και όχι εξοκείλλω. Αλλά εξόκειλα, θα εξοκείλω, έχω εξοκείλει.
*Αποτείνομαι, μέλλ. θα αποταθώ (και όχι: αποτανθώ).
*«Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο» (και όχι: απαντάται).
*«Στο βιβλίο του πραγματεύεται το θέμα των κοινωνικών θεσμών» (και όχι: διαπραγματεύεται). Αλλά: «Ο Υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται τους όρους της ειρήνης». (έτερος αδμάς των κακογράφων δημοσιογράφων : η τιμή του πετρελαίου διαπραγματεύεται : ουφ, μπούφλα και πατάτα μαζί).
Απολαύει της εμπιστοσύνης» (και όχι: απολαμβάνει). Και στην ΝΛ μπορεί και «απολαύει την εμπιστοσύνη»
*Το ρήμα προοιωνίζομαι δεν έχει ενεργητική φωνή. Π.χ. «Η τακτική αυτή προοιωνίζεται την ήττα» (και όχι «προοιωνίζει την ήττα»).
 Το ίδιο το εκμεταλλεύομαι τον κόσμο. Προσοχή : η μετοχή ο εκμεταλλευόμενος =ο εκμεταλλευτής. Είναι γλωσσικό ατόπημα κυρίως παλαιών συνδικαλιστών να λένε :ο εκμεταλλευόμενος εργάτης αντί  ο εργάτης που είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ποιον εκμεταλλεύεται ο εργάτης;  Τη γυναικά του ή το αφεντικό του;
*Το «αυξάνω» χρησιμοποιείται πολύ συχνά λανθασμένα: « Τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνονται» (και όχι: «τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνουν», αλλά: «η κυβέρνηση αυξάνει τα τέλη κυκλοφορίας»). Ομοίως, «αυξάνονται οι συντάξεις» (και όχι: «αυξάνουν οι συντάξεις», αλλά «τα ταμεία αυξάνουν τις συντάξεις»).
*Τα ρήμα διαρρέω και λειτουργώ είναι αμετάβατα: «διέρρευσε από πολιτικούς κύκλους η πληροφορία ότι.» ή: «πολιτικοί κύκλοι φρόντισαν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι.» (και όχι: «πολιτικοί κύκλοι διέρρευσαν την πληροφορία ότι.»). «Θα θέσω το μηχάνημα σε λειτουργία» (και όχι: «θα το λειτουργήσω»).
*Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν (και όχι: ασχολιόμαστε κλπ. διότι το ρήμα είναι ασχολούμαι και όχι ασχολιέμαι).) Στον παρατατικό όμως, ασχολιόταν
*«Αυτός επανέλαβε (αόρ.) την προσπάθεια χτες» - «Εσύ επανάλαβε (προστκτ.) την προσπάθεια αύριο». Οι προστακτικές δεν παίρνουν χρονική αύξηση. Ομοίως, «παρήγγειλα ένα ποτό» - «παράγγειλέ μου ένα ποτό» (ποτέ στην προστακτική: παρήγγειλε ένα ποτό), «αυτός αντέγραψε τις σημειώσεις» - «αντίγραψέ μου τις σημειώσεις», «αυτός απέρριψε την πρότασή του» - «εσύ απόρριψε την πρότασή του»
*Επαναλαμβάνω (και όχι: ξαναεπαναλαμβάνω).
*Πριν από την έναρξη (και όχι: πριν την έναρξη).
*Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε (και όχι: ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε).
*Τέως πρόεδρος: ο μέχρι πρo τινος πρόεδρος, ο προηγούμενος (από το σημερινό) πρόεδρο. Πρώην πρόεδρος: ο πριν από πολύ καιρό πρόεδρος.
*Το άρα δεν είναι ορθό να συνοδεύεται από το λοιπόν(όχι: «άρα λοιπόν» πλεονασμός –περιττολογία λοιπόν στο τετράγωνο!!!) ούτε υποκαθίσταται από το άραγε(!).
*Δεν χρησιμοποιείται το «κύριος» ή το «κυρία» για πρόσωπα που έχουν πεθάνει (παρατίθεται απλώς το όνομα ή προηγείται το «αείμνηστος» ή «μακαρίτης», αν χρειάζεται).
ΟΥΤΕ όταν αυτοσυστηνόμαστε (ούτε στο τηλέφωνο) λέμε : είμαι ο κύριος ή η κυρία ΧΨ. Αν είμεθα κύριοι, θα μαοτ αναγνωρίσει ο συνομιλητής μας. Ούτε σας μιλάει ο κύριο ΧΨ!!! 
*Δεν χρησιμοποιούμε το «κύριος» ή το «κυρία» όταν παρουσιάζουμε τον εαυτό μας (και όχι: «γεια σας, είμαι ο κύριος Βάγγος»). Η μόνη εξαίρεση του κανόνα που είναι ανεκτή είναι, όταν μιλάμε σε μικρά παιδιά. Αλλά και σε αυτά ας δείχνουμε τι εστί αυτοσεβασμός και όχι κενή προβολή.
*Το «κ.κ.» χρησιμοποιείται μόνο στο γραπτό λόγο . Γράφουμε «οι κ.κ. ομιλητές» αλλά εκφωνούμε «οι κύριοι ομιλητές» (και όχι: «οι κύριοι κύριοι ομιλητές»)
*Το «μέσα» μπροστά από «σ» γίνεται «μες» (αλλά όχι απαραίτητα, μπορεί να μείνει «μέσα»), ποτέ όμως «μεσ'». Π.χ. «Μεσ' από το δάσος», αλλά «μες στο δάσος» ή «μέσα στο δάσος».
*Ψιλή κυριότητα (νομικός όρος) και όχι υψηλή κυριότητα
*Της προσεχούς προβολής (όχι της προσεχής προβολής) γιατί τα δικατάληκτα επίθετα σε -ης/ -ης/ -ες, σχηματίζουν τη γενική ενικού του θηλυκού σε -ους
*Αντεπέξερχομαι στις δυσκολίες (και όχι ανταπεξέρχομαι) καθώς το ρήμα είναι σύνθετο από τα αντί+επί+εκ (εξ)+έρχομαι.
* Ο ενδιαφέρων άνθρωπος (όχι ο ενδιαφέρον) και τον ενδιαφέροντα άνθρωπο (όχι τον ενδιαφέρον)
 Και δεν παίρνει η πρόθεση εξ απόστροφο. Αμάν πια!!! Είναι εκ της … εκ+ς  αυτών. Εξ Ανατολών, εξ αιτίας ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΣΤΟΦΟ. Τι εκθλίβεται;; ΤΙΠΟΤΑ!!!
Προσοχή στη διάκριση «σαν» και «ως»: το «σαν» χρησιμοποιείται για παρομοιώσεις , ενώ το «ως» χρησιμοποιείται για πραγματικές ιδιότητες.
Έτσι για παράδειγμα όταν αναφερόμαστε σε ενέργειες δικηγόρων, γιατρών κλπ που έχουν σχέση με την άσκηση του επαγγέλματός τους, τότε λέμε «ενήργησε ως δικηγόρος», «θεωρεί, ως γιατρός». Για ανάλογες ενέργειες ατόμου που δεν ασκεί το επάγγελμα χρησιμοποιούμε το «σαν» : «μίλησε σαν δικηγόρος» (χωρίς να είναι), «τον φρόντισε σαν γιατρός».
Σημειωτέον ότι το «ως» ακολουθείται από κατηγορούμενο που πρέπει να μπει στην κατάλληλη πτώση, π.χ. «η εκλογή του ως καθηγητή» (και όχι: «ως καθηγητής»), «οι ενέργειές του ως δικηγόρου», «η γνωμάτευσή του ως ιατρού».

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Έντγκαρ Κέυση - Ο κοιμώμενος προφήτης


Ο χώρος και ο χρόνος της γέννησής του σίγουρα δεν ήταν τυχαίος. Το περιβάλλον μιας νότιας, μικρής, μεσοαμερικάνικης πόλης τον βοήθησε ν' αποφύγει το έντονο κι αποπνιχτικό ενδιαφέρον του κοινού που θα είχε ν' αντιμετωπίσει αν ζούσε σε κάποια μητρόπολη. 
Στην εποχή του υπήρχε μια καλή επικοινωνία, ευτυχώς όμως δεν είχαν εμφανιστεί ακόμα τα σημερινά μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία συχνά δημιουργούν ακαριαία φήμη και δημοσιότητα. Έτσι η ψυχική ικανότητα του Έντγκαρ Κέυση μπόρεσε ν’ ανθίσει, ν’ αναπτυχθεί και να προσαρμοστεί σταδιακά στην επαφή με τον κόσμο και στο σκεπτικισμό. 

Δέκα κορυφαίοι αρχαίοι πολιτισμοί με προηγμένη τεχνολογία

1. Αρχαία Mu ή Λεμουρία
Σύμφωνα με πολλές εσωτεριστικές πηγές, ο πρώτος πολιτισμός δημιουργήθηκε πριν από 78.000 χρόνια στη γιγαντιαία ήπειρο γνωστή σαν Mu ή Λεμουρία και διήρκησε προς έκπληξη, 52.000 χρόνια. Λέγεται πως καταστράφηκε από σεισμούς που έγιναν από μετατόπιση του πόλου που έγινε 26.000 χρόνια πριν, ή περίπου το 24000 π.Χ.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Πλειάδες και Ωρίων

Οι Πλειάδες κατά τη μυθολογία ήταν κόρες του τιτάνα Άτλαντα και της Πλειόνης, αδελφές της Καλυψώς και των Υάδων. Την ύπαρξή τους οι αρχαίοι Έλληνες εμπνεύσθηκαν απ' τον ομώνυμο αστερισμό, που στα νεώτερα χρόνια έγινε γνωστός σαν Πούλια. Γεννήθηκαν στο όρος Κυλλήνη και θεωρούνταν θεότητες του βουνού.
Οι Πλειάδες ήταν εφτά:

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Σοφία Καζεπίδου - στο αντάρτικο του Πόντου


Η θρυλική Σοφία Καζεπίδου, από το χωριό Ολουχλού του Καράπουναρ της Πάφρας, ήταν μια φιλήσυχη νοικοκυρά έως το 1915, τότε που οι ορδές των Τούρκων έγιναν απειλή για τον τόπο της. Από το 1915 βρίσκεται στο βουνό, κοντά στον φυγόστρατο άντρα της, τον Νικόλα, ο οποίος σκοτώθηκε στις 18 Απριλίου του 1917, στη μάχη της Ματεωμένης Σπηλιάς του Οτ Καγιά, στο βουνό Νεπίν.
Karakapan
Μετά τον θάνατο του άντρα της, ανέλαβε την εκδίκησή του και για τον σκοπό αυτό δημιούργησε στο βουνό δική της ομάδα από γυναίκες και άντρες, που είχαν σκοπό τους να μπαίνουν στα τουρκικά χωριά και να κάνουν σε βάρος των Τούρκων,  αντίποινα, σε ότι έκαναν και αυτοί στους Έλληνες, δηλαδή πυρπολισμούς χωριών, συλλήψεις, θανατώσεις, φυλακίσεις, εξορίες κ. τ. λ.
Το χωριό της, το Ολουχλού, ήταν θρησκευόμενο, είχε βγάλει πολλούς ιερείς, που λειτουργούσαν σε χωριά της περιοχής Πάφρας, Σαμψούντας, Γάβζας και Βεζίρ Κιοπρού. Η Σοφία είχε μεγαλώσει μέσα στο κλίμα αυτό και είχε γαλουχηθεί με τα νάματα της χριστιανοσύνης, αλλά βρέθηκε, άθελά της, μέσα στη λαίλαπα αυτή του πολέμου 1915-1922.
Ένιωθε πως δεν τη χωρούσε πλέον ο τόπος που τόσο πολύ αγάπησε, με τους φιλήσυχους και προοδευτικούς του κατοίκους, γιαυτό και πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον άντρα της στα βουνά, όταν αυτός, από ανάγκη, κατέφυγε σε αυτά για προστασία, επειδή ήταν φυγόστρατος. Από τις πρώτες μέρες που βρέθηκε στο βουνό, έπρεπε και αυτή να ακολουθήσει τη μοίρα των τόσων άλλων Ελλήνων και Ελληνίδων, που για την ίδια αιτία κατέφυγαν στο βουνό.
Οι επιζήσαντες Παφραίοι πρόσφυγες, που ήρθαν στην Ελλάδα το 1924, διηγούνται ένα θλιβερό περιστατικό, που συνέβη στην Κυρά Σοφία Καζεπίδου, την καπετάνισσα, όταν πολεμούσε τους Τούρκους στη μάχη της Γιαλάς, στην τοποθεσία Τρεις Βρύσες.
 Ένα εχθρικό βόλι τη βρήκε στο κεφάλι, ενώ είχε δεμένο στην πλάτη της το δύο χρόνων κοριτσάκι της, την Ιφιγένεια, που την ώρα της μάχης δεν μπορούσε να την αφήσει πουθενά, όπως, εξάλλου, γινόταν στις περισσότερες περιπτώσεις. Όταν οι γυναίκες έμπαιναν στη μάχη, είχαν δεμένα τα παιδιά τους στην πλάτη τους για περισσότερη ασφάλεια, παρά να τα έχουν δίπλα τους.
Οι Τούρκοι, στις 27 Ιουνίου 1917, αφού εξουδετέρωσαν την άμυνα των ανταρτών, προχώρησαν πιο ψηλά, προς τα λημέρια των ανταρτών, που είχαν στο μεταξύ απομακρυνθεί από την επικίνδυνη περιοχή και όταν, μετά από δύο μέρες, οι Τούρκοι έφυγαν και πήγαν στις έδρες των μονάδων τους, οι αντάρτες πήγαν στον τόπο της μάχης, στις Τρεις Βρύσες, για να θάψουν τους νεκρούς συμπολεμιστές τους και να περιθάλψουν, αν έβρισκαν, τους τραυματίες. Εκεί βρήκαν τη Σοφία νεκρή και το κοριτσάκι της, την Ιφιγένεια, δεμένη ακόμη στην πλάτη της μητέρας της ζωντανή. Δεμένη όπως ήταν, έγλυφε το ματωμένο κεφάλι της μητέρας της, από ανθρώπινο ένστικτο για επιβίωση. Με το αίμα αυτό επέζησε αυτές τις δύο μέρες.
Την Ιφιγένεια υιοθέτησε ένα αντρόγυνο ανταρτών, που δεν είχε παιδιά.
Ήρθαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν, αρχικά στο χωριό Νυμφόπετρα Λαγκαδά, και στη συνέχεια στην Κάτω Τούμπα.
Ο θετός της πατέρας, ο μπαρμπα Κυριάκος έδωσε όλες τις πληροφορίες που αναφέρονται πιο πάνω.



Γιώργος Αντωνιάδης
Οικονομολόγος- Συγγραφέας

Γυναίκες!





Ημέρα της Γυναίκας σου λέει. Άντε πάλι θα αρχίσουν τα ρεπορτάζ για τη γυναίκα ταξιτζού, για τη γυναίκα πιλότο, για τη γυναίκα οικοδόμο, για τη γυναίκα μπετατζού, για τη γυναίκα οδηγό λεωφορείου, για τη γυναίκα οδηγό νταλίκας, για τη γυναίκα σκουπιδιάρα.
Ότι αυτό είναι καλό δηλαδή. Ότι η γυναίκα εξελίσσεται. Δε λέω, αξιέπαινες οι ανωτέρω κυρίες που κάνουν το νοικοκυριό τους, μεγαλώνουν τα παιδιά τους και δουλεύουν σε τόσο σκληρές δουλειές αλλά πώς να το κάνουμε, εξέλιξη δεν είναι. Μόνο καταστροφή μπορώ να το πω. Να καμαρώσω δηλαδή που ξαφνικά βρέθηκα να δουλεύω συνολικά 20 ώρες το 24ωρο. Και μάλιστα να κάνω δουλειές που κανονικά έπρεπε να κάνουν μόνο άντρες. Αμ δε φταίει κανείς άλλος. Εγώ η ίδια φταίω που πριν 50 χρόνια έκαιγα τα σουτιέν μου και φώναζα "ισότητα-ισότητα" . Δε μου΄πε και κανείς "καλά δεν ήξερες, δε ρώταγες;"  Δεν ήξερα ότι τελικά θα έχω "ισότητα" στη δουλειά και ανισότητα στο σπίτι. Γιατί εγώ όταν φώναζα εννοούσα να είμαστε ίσοι παντού. (πράγμα αδύνατο αλλά λέμε τώρα). Εννοούσα να βάζει και κανένα πλυντήριο ο άντρας, να βάζει και κανένα φαγάκι στη φωτιά. Τελικά το μόνο που κατάφερα είναι να αρπάξουν φωτιά τα μπατζάκια μου. Γιατί και το πλυντήριο βάζω, και το φαί μαγειρεύω, και τα παιδιά τρέχω στα φροντιστήρια, και τα διαβάζω, και δουλεύω. Και ο άντρας κάνει ό,τι έκανε πάντα. Δηλαδή δουλεύει το πρωί κανονικά και το βράδυ διαβάζει την εφημερίδα του ή βλέπει τηλεόραση ή πάει κανένα γήπεδο ή …
Όοοοχι, δε μ΄άρεσε που ήμουν δούλα και κυρά, δε μ΄άρεσε που μου κουβαλούσε ο άντρας τα ψώνια στο σπίτι γιατί εγώ ούτε να οδηγώ δεν ήξερα, δε μ΄άρεσε που το πρωί ήμουν ήσυχη στο σπίτι μου να φροντίσω για τη καθαριότητα και το φαγητό, ήθελα μεγαλεία. Δε μ΄άρεσε που ήμουν ήρεμη και μπορούσα να δώσω στην οικογένειά μου τη φροντίδα και την αγάπη που αξίζει μια οικογένεια. Ήθελα να μάθω να οδηγώ και να βγώ και στη βιοπάλη. Κι αντί για αποτρίχωση ήθελα κόντρες.  Δε καθόμουν στ αυγά μου! Και τελικά τι κατάφερα; Να είμαι ανεπαρκής παντού. Γιατί ξέρετε εσείς καμία γυναίκα που είναι άριστη καριερίστα και άριστη σύζυγος-μάνα-νοικοκυρά ταυτόχρονα; Γιατί εγώ δε ξέρω καμία. Ή στο ένα θα είναι αριστη ή στο άλλο. Δύο καρπούζια κάτω από μία μασχάλη δε χωράνε. (… γι αυτό ο Θεός μας έδωσε δύο μασχάλες…) Ε λοιπόν καλά να πάθω. Τρεχάτε ποδαράκια μου, τώρα, να μη σας χ…. ο κ….. μου (pardon).
Και όλο αυτό το τουρλουμπούκι το γιορτάζουμε κιόλας! Δε ξέρω βρε παδί μου αλλά κάπως μου φαίνεται αυτό το θέαμα των 10 γυναικών που βγαίνουν έξω και τα σπάνε. Θλιβερό να το πω; Ανούσιο να το πω; Δε ξέρω πώς να το πω. Και μένα πώς να με πω; Οπισθοδρομική να με πω; Ανόητη να με πω;
Κι εσείς – οι κύριοι της παρέας - κάθεστε και απολαμβάνετε τη μακαριότητά σας. Και πολύ καλά κάνετε. Κι εγώ στη θέση σας το ίδιο θα έκανα. Δε ξέρω κανέναν που να του αφαιρούν βάρη από τη πλάτη και να διαμαρτύρεται. Δεν έχω ακούσει πιο πετυχημένο αντρικό σχόλιο από το "δε πας σπίτι σου  να πλύνεις κανένα πιάτο;" Πετυχημένο αλλά και άστοχο. Μα είσαι στα καλά σου ανθρωπέ μου; Τι της λες; Πας να της ανοίξεις τα μάτια; Για σκέψου να κάνει πως γυρίζει πίσω στα πιάτα της και στο σφουγγαρόπανό της. Θα πρέπει να δουλεύεις δυο δουλειές για να θρέψεις την οικογένεια. Άστη εκεί να τρέχει σα τη τρελή να τα προλάβει όλα.
Είναι  πολύ μεγάλο το θέμα και δε φτάνει ούτε βιβλίο για να το αναλύσουμε. Γι αυτό άντε χρόνια μας πολλά και του χρόνου να΄μαστε καλά και να δούμε και γυναίκες στα σφαγεία. (ή μήπως το΄χουμε δει κι αυτό;).
Παλικάρια να προσέχετε στους δρόμους, να μας χαίρεστε και να μας αγαπάτε. Κατά βάθος δεν είμαστε κακές, τρελές είμαστε λίγο…
Το παρόν κείμενο δημοσιεύθηκε στο drive, το 2006, για την ημέρα της Γυναίκας. 
http://alchemyofnature.blogspot.gr

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Οι πιο μεγάλοι πόλεμοι έγιναν εξ αιτίας των ΓΥΝΑΙΚΩΝ

 
HelenMenelaus
  Φαντάζομαι, αγαπητοί μου, ότι κανένας από σας δεν αγνοεί ότι και οι πιο μεγάλοι πόλεμοι έγιναν εξαιτίας ΓΥΝΑΙΚΩΝ.
Ο Τρωικός πόλεμος έγινε εξαιτίας της Ελένης, ο λοιμός εξαιτίας της Χρυσηίδας, η οργή του Αχιλλέα εξαιτίας της Βρισηίδας, και ο λεγόμενος ιερός πόλεμος έγινε εξαιτίας άλλης παντρεμένης γυναίκας, λέει ο Δούρης στο δεύτερο βιβλίο των Iστoριών του, με θηβαϊκή καταγωγή, που λεγόταν Θεανώ και είχε αρπαχτεί από κάποιο Φωκέα. Ο πόλεμος αυτός κράτησε, επίσης, δέκα χρόνια, τελείωσε το δέκατο χρόνο, όταν συμμάχησε ο Φίλιππος διότι τότε οι θηβαίοι κυρίεψαν τη Φωκίδα.
Claude Lorrain
Και ο λεγόμενος Κρισαικός  πόλεμος, όπως λέει ο Καλλισθένης στο έργο του Περί του ιερού πολέμου, όταν οι Κιρραίoι πολέμησαν εναντίον των Φωκέων, κράτησε δέκα χρόνια, αφού οι Κιρραίοι άρπαξαν την κόρη του Φωκέα Πελεάγοντα Μεγιστώ και τις κόρες των Αργείων που επέστρεφαν στις πατρίδες τους από το Πυθικό ιερό. Το δέκατο χρόνo κυριεύτηκε και η Κίρρα. Και ολόκληρες οικογένειες καταστράφηκαν εξαιτίας γυναικών: η οικογένεια του Φιλίππου, του πατέρα του Αλέξανδρου, εξαιτίας του γάμου του με την Κλεοπάτρα, η οικογένεια του Ηρακλή εξαιτίας της επιγαμίας του με την lόλη, την κόρη του Εύρυτου· η οικογένεια του Θησέα εξαιτίας της Φαίδρας της κόρης του Μίνωα, η οικογένεια του Αθάμαντα εξαιτίας του γάμου του με τη Θεμιστώ, την κόρη του Υψέα, η οικογένεια του Αγαμέμνονα εξαιτίας της Κασσάνδρας.
Και η εκστρατεία του Καμβύση εναντίον της Αιγύπτου, όπως λέει ο Kτησίας, έγινε εξαιτίας μιας γυναίκας. Ο Καμβύσης δηλαδή, επειδή πληροφορούνταν ότι οι Αιγύπτιες γυναίκες υπερτερούν από τις άλλες γυναίκες στις σεξουαλικές σχέσεις, έστειλε μήνυμα στον Άμαση, το βασιλιά των Αιγύπτιων, ζητώντας του μια από τις κόρες του για γάμο. Εκείνος δεν του έδωσε μια από τις κόρες του, έχοντας την υποψία ότι αυτή δε θα έχει τιμή συζύγου αλλά παλλακίδας' και του έστειλε την κόρη του Απρία Νειτήτη. Ο Απρίας είχε εκθρονιστεί από τη βασιλεία της Αιγύπτου εξαιτίας της ήττας του από τους Κυρηναίους και είχε σκοτωθεί από τον Άμαση. Ο Καμβύσης ευχαριστήθηκε από τη Νειτήτη, ερεθίστηκε πολύ και έμαθε από αυτή τα πάντα. Όταν εκείνη του ζήτησε να εκδικηθεί το θάνατό του Απρία, πείστηκε να πολεμήσει εναντίον των Αιγύπτιων.
Ο Δίνωνας στα Περσικά του και ο Λυκέας από τη Ναύκρατη στο τρίτο βιβλίο των Αιγυπτιακών του λέει ότι ο Άμασης έστειλε τη Νειτήτη στον Κύρο από αυτή γεννήθηκε ο Καμβύσης, που έκανε εκστρατεία εναντίον της Αιγύπτου, για να πάρει εκδίκηση για χάρη της μητέρας του. 
Ο Δούρης από τη Σάμο λέει ότι ο πρώτος πόλεμος ανάμεσα σε δυο γυναίκες ήταν αυτός της Ολυμπιάδας και της Ευρυδίκης. Σ' αυτόν η πρώτη προχώρησε κάπως βακχικά με τύμπανα, ενώ η Ευρυδίκη με μακεδονικό εξοπλισμό έχοντας ασκηθεί στα πολεμικά από την Κύννα την Ιλλυρίδα.
Guérin_Énée_racontant_à_Didon_les_malheurs_de_la_ville_de_Troie_Louvre_5184
 Ύστερα από αυτούς τους λόγους αποφάσισαν οι φιλόσοφοι που ήταν εκεί, να πουν κι αυτοί κάτι για τον έρωτα και την ομορφιά. Και λέχθηκαν πάρα πολλοί φιλοσοφημένοι λόγοι, ανάμεσα σ' αυτούς μερικοί μνημόνευσαν τραγούδια του σκηνικού φιλοσόφου Ευριπίδη, ανάμεσα σ αυτά ήταν και τα ακόλουθα:
Ο Έρωτας είναι πάρα πολύ
άσκηση σοφίας, αρετής ΄
αυτή η θεότητα είναι για τους θνητούς
η πιο ευχάριστη απ΄όλες για συσχέτιση.
Διότι έχοντας μια τέρψη που δεν ξέρει πόνο
οδηγεί σε ελπίδα. Με όσους δεν ξέρουν
τους κόπους του μακάρι να μην είμαι μαζί
και μακάρι να μένω μακριά από τους άγριους τρόπους.
Προειδοποιώ τους νέους να μην αποφεύγουν
ποτέ τον έρωτα
και να τον χαίρονται σωστά, όταν έρθει.
Κάποιος άλλος είπε ότι, κατά τον Πίνδαρο: " ας υπάρχει ο έρωτας και η υποταγή στον έρωτα στην κατάλληλη περίσταση"
Κάποιος άλλος πρόσθεσε αυτούς τους στίχους του Ευριπίδη: " Έρωτα , συ που είσαι κύριος θεών και ανθρώπων ή μη διδάσκεις να φαίνονται ωραία τα ωραία, ή τους ερωτευμένους , που εσύ δημιουργείς όταν υποφέρουν, βοήθησέ τους να ΄ναι ευτυχείς . Αν κάνεις αυτά, θα έχεις τιμές από τους θεούς΄ αν δεν τα κάνεις, από την ίδια την ενέργεια της διδαχής θα στερηθείς τις προσφορές με τις οποίες σε τιμούν.
9789603524373 

      Απόσπασμα από το ΑΘΗΝΑΙΟΣ - Δειπνοσοφιστών ΙΓ
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com