Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Βρες το λάθος


Φταίει ο Παπανδρέου. Φταίει ο Καραμανλής. Φταίει ο Σημίτης. Φταίει ο Μητσοτάκης. Φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου. Φταίει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Φταίει η χούντα. Φταίει η Αποστασία. Φταίει ο Εμφύλιος. Φταίει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Φταίει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Φταίει η Τουρκοκρατία.
Φταίνε. Φταίμε;
 
Εμείς όλοι ευθύνες δεν έχουμε; Καθόλου; Αθώοι του αίματος; Αμέτοχοι του εγκλήματος; Τουρίστες στην ίδια μας τη χώρα; Μετανάστες στην ίδια μας τη ζωή; Καμιά ευθύνη; Κανένα σφάλμα; Καμιά πατάτα; Τίποτα;
Κι όμως... Αν τα βάλουμε κάτω, δεν βγαίνουν τα κουκιά. Μια χώρα δεν αυτοαναφλέγεται ερήμην των πολιτών της. Κι ας μην το πιάσουμε από τον Κιουταχή. Ας το πιάσουμε από την τελευταία 20ετία. Απ'  την εποχή της ροζ τσιχλόφουσκας.
 
Τότε, η «Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψαθά έζησε ιστορικές - και υστερικές - στιγμές. Γιατί περί μαζικής υστερίας επρόκειτο. Η μαντάμ Σουσού και η μαντάμ Λουσού, χέρι χέρι, ψωνίζανε σαν να μην υπάρχει αύριο. Καταναλώνανε σαν να κρέμεται η ζωή τους από ένα βλαχομπαρόκ lifestyle. Βρες το λάθος.
Μισθωτοί συμπεριφέρονταν ως Κροίσοι. Παλιά, αγόραζαν αμάξι για να κάνουν τη δουλειά τους. Οχι για να κάνουν φιγούρα στον γείτονα. Αλλά, βλέπεις, είναι πολλά τα κυβικά, Αρη! Ξεκολλήσανε το «Η Παναγιά μαζί σου» και «Μπαμπά μην τρέχεις» και βάλανε το τρέντι γούρι από το τρέντι μαγαζί. Βρες το λάθος.
 
Παντρεύανε τα παιδιά τους; Δεξιώσεις, μπουφέδες, τούρτες, σαμπάνιες, χλίδα... Ζωτικά ψεύδη: «Οσα στερηθήκαμε εμείς, να τα δώσουμε στο παιδί μας». Στο παιδί μας που παντρεύτηκε άρχοντας και σήμερα είναι άνεργο. Ο ξυπόλητος πρίγκιπας. Βρες το λάθος.
 
Τα χρόνια της φούσκας του χρηματιστηρίου κάποιοι αγόραζαν ό,τι βρίσκανε μπροστά τους. Πληρώνανε όσο όσο! Οσο πιο ακριβό τόσο πιο καλό. Πουλιέται; Το αγοράζω. Το δίνεις; Το παίρνω! Βρες το λάθος.
Οι τράπεζες σε κυνηγούσαν από πίσω με πιστωτικές κάρτες και προεγκεκριμένα δάνεια. Κάθε τρεις και λίγο, ραβασάκι: «Επειδή είστε καλός πελάτης σάς εγκρίνανε 6.000, 10.000, 20.000». Επειδή είστε καλός πελάτης. Επειδή είστε καλός άνθρωπος. Επειδή έχετε ωραία μάτια. Επειδή μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι θα καζαντίσουμε. Βρες το λάθος.
Θυμάμαι παλιά διαφήμιση τράπεζας στην οποία το ζευγάρι έπαιρνε δάνειο για να πάει χλιδάτες διακοπές. Επαναλαμβάνω: ΔΑΝΕΙΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΙΣ ΜΑΛΔΙΒΕΣ! Οχι για να ρίξεις λεφτά στο μαγαζί. Οχι για να βοηθήσεις το παιδί στις σπουδές. Οχι για να πληρώσεις τη δόση του σπιτιού. Για να πας στους κοκοφοίνικες να λιάζεσαι. Βρες το λάθος.
 
Και το κράτος από κοντά! Να σιγοντάρει, να ενθαρρύνει, να σπρώχνει στην καταστροφή. Ελλάδα, η απόλυτη μαντάμ Λουσού! Πρώτο βραβείο στη Γιουροβίζιον. Πήρε φωτιά το Κορδελιό. Πανηγύρια, εκδηλώσεις, δεξιώσεις, πάρτι, χαμός. Τι έμεινε από όλα αυτά; Μια ξεβαμμένη παγέτα από το φόρεμα της συμπαθέστατης Παπαρίζου. Να μας θυμίζει το μηδέν. Το απολύτως τίποτα. Βρες το λάθος.
Ασε τις χαρές, τις αγκαλιές, τα φιλιά της Γιάννας Αγγελοπούλου με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, όταν ανέλαβε η Ελλάδα τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Που μας κοστίσανε τη μάνα ΜΑΣ και τον πατέρα ΜΑΣ. Θα ξεχάσω εγώ τους Καλατράβες που πλακώσανε και μας πήραν και τα σώβρακα; Τους τρελούς μισθούς που δόθηκαν αβέρτα κουβέρτα; Τους «ημετέρους» που κάναν σουλάτσο στα δικά μας λεφτά; Τις ασύλληπτες κατασκευές, στάδια, κολυμβητήρια, ολυμπιακά χωριά - που τώρα ρημάζουν στη μέση του πουθενά; Θα ξεχάσω που σκοτώνονταν Σημίτης με Καραμανλή ποιος θα πρωτοχρεωθεί την επιτυχία; Βρες το λάθος.
Αποδείξεις δεν ζητούσαμε. Είναι γεγονός. Οπως γεγονός είναι πως δεν φταίγαμε - τουλάχιστον όχι στον βαθμό που μας εγκαλούν. Αν ζητούσες απόδειξη από υδραυλικό - δεν ξαναπάταγε στο σπίτι σου ο υδραυλικός. Τόσο απλά. Αν ζήταγες απόδειξη από τον γιατρό - δεν ξαναρχόταν ο γιατρός. Τόσο απλά. Αν ζήταγες απόδειξη από ηλεκτρολόγο - δεν ξανάβλεπες ηλεκτρολόγο. Τόσο απλά: Εμενες στα μαύρα σκοτάδια, με ξεχειλισμένο καζανάκι και 40 πυρετό. Τόσο απλά!
 
Βρες το λάθος στα ρουσφέτια. Εχω έναν θείο που θα με διορίσει στο Δημόσιο. Εναν γείτονα που θα φέρει το παιδί από τον Εβρο. Εναν που θα τον λαδώσω να μου βγάλει τη σύνταξη που δεν δικαιούμαι. Εναν κουμπάρο στην Πολεοδομία που θα κάνει τα στραβά μάτια στο αυθαίρετο. Εχω... έχεις... έχει... Ρουσφέτι, μέσο, δόντι, βύσμα. Κι όποιος δεν έχει, την πάτησε. Το παιδί του θα υπηρετήσει στον Εβρο, θα μείνει άνεργο, το αυθαίρετο θα το φάει η μαρμάγκα και η σύνταξη δεν θα βγει ποτέ. Ετσι γυρίζουν τα γρανάζια αυτής της μηχανής. Βρες το λάθος.
 
Τους ψηφίσαμε. Βρες το λάθος. Τους πιστέψαμε. Βρες το λάθος. Μπρος στα μάτια μας η αλήθεια κι εμείς εθελοτυφλούσαμε. Στρουθοκαμηλίζαμε. Βρες το λάθος.
Μπουκάραμε στην κρεβατοκάμαρα, πιάναμε τον άντρα μας με μια άλλη. Κι αντί να τα βάλουμε με αυτόν, ξεμαλλιάζαμε αυτήν. Βρες το λάθος.
Για το κραγιόν στο πουκάμισο δεν φταίει αυτή που το έβαλε. Φταίει αυτός που την ενθάρρυνε. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί πήραμε διαζύγιο; Βρες το λάθος.
 
Με λίγα λόγια... Φταίνε οι πολιτικοί που τα κάνανε σκατά...
Φταίμε εμείς που τους το επιτρέψαμε.
Που τους το επιτρέπουμε. Ακόμη. Και σ' αυτό το τελευταίο - κυρίως σ' αυτό - βρες το λάθος!

Νησιά του Αιγαίου: Από πού πήραν το όνομά τους; (3)

Είναι χαρακτηριστικό πως τα τοπωνύμια των Κυκλάδων μας παραδίδουν το πώς τα νησιά αυτά γεννήθηκαν και είναι αποθραύσματα μεγάλων σεισμών και γεωλογικών αναταράξεων που συνέβησαν κάποτε στην περιοχή.
Δήλος: Το ιερό νησί του Απόλλωνα. Η ονομασία του συνδέεται με τη μυθική γέννησι του θεού. Νησί που να έδινε γη στην άνομη γέννα της Λητώς δεν υπήρχε, αφού καμιά χώρα δεν ήθελε να έχει τις κατάρες της Ήρας. Τότε, ο Ποσειδώνας με την κοσμική τρίαινά του ανατάραξε τα νερά της θάλασσας, και μια γη, που έως τότε ήταν άδηλος (αφανέρωτη) εμφανίστηκε, δηλαδή έγινε δήλος (δηλωμένη, φανερή, ορατή). Και αυτή η νέα γη πρόσφερε καταφύγιο στην καταδιωκόμενη Λητώ, για να γεννήσει τα παιδιά του Δία.

Τα άλλα νησιά τότε, έτρεξαν γύρω της και κύκλωσαν τη γενέτειρα του Απόλλωνα (και της Αρτέμιδος) κι έτσι δημιουργήθηκαν οι Κυκλάδες. Τις Κυκλάδες και άλλα τέτοια νησαία συμπλέγματα τις αποκαλούσαν και Σποράδες, γιατί το ένα νησί είναι κοντά στο άλλο, "σαν σπέρματα καταβληθέντα". Στην αγορά των αρχαίων Αθηνών, ονομαστά ήταν τα ορτύκια της Δήλου. Άλλωστε γι' αυτόν τον λόγο η ιερά νήσος λεγόταν και Ορτυγία / Ωρτυγία. 
Άλλο όνομά της ήταν Αστερία. 
Παραλία στη Δονούσα

Δονούσα: Η Δονούσα ετυμολογείται από το ρήμα δονέω, λόγω της σεισμογένεσής της. Σημαίνει και η ταραγμένη από δίνες.
Ηρακλειά: (Ηράκλεια στα αρχαία χρόνια) είχε περίφημο ναό της Τύχης (Τυχαίον). Απ'  αυτόν σώζονται ερείπια οχυρού, εντός του οποίου βρισκόταν ο περίφημος ναός του Λοφίτου Διός. Στο νησάκι σώζονται ακόμη ερείπια πύργου οικοδομημένου με μεγάλους τετραγωνικούς λίθους, που οι ντόπιοι το λένε "κάστρο του Ηρακλή", γιατί, κατά τη φαντασία τους, μόνον αυτός θα μπορούσε να οικοδομήσει τέτοιους λίθους! 
Ηρακλειά

Στα αρχαία χρόνια, ηράκλεια λίθο ή απλώς ηράκλεια ή ηρακλεία λίθο έλεγαν τον μαγνήτη. Επίσης αναφέρεται και ένα φυτό με το όνομα ηρακλείων μήκων, ίσως η νυν λεγομένη γρατιόλη η φαρμακευτική ή η σιληνή η φυσκώδης.
Η Ηρακλειά λέγεται λαϊκά και παραφρασμένα και Αρακλειά και Ρακλειά. Στα αρχαία κείμενα αναφέρεται και ως Όνος. 
Θάσος: Η νήσος Θάσος ονομάστηκε έτσι από το θάσος/δάσος της, δηλαδή το δασύ έδαφός της. Και όντως ήταν όλη ένα πευκόδασος.

Ιστορικά ετυμολογείται από τον Θάσο, γιο του Ποσειδώνα (ή του Αγήνορος), που ήταν και ο θεμελιωτής της. Παλαιότερα λεγόταν και Αερία ή Αιθρία. Αλλά και Χρυσή, από τα πολλά χρυσωρυχεία της. Ήταν άλλωστε ονομαστή από την αρχαιότητα για τα μεταλλεία της, που ανάγονται στο 100000 π.Χ.
Θήρα: Πανέμορφο νησί των Κυκλάδων, που πριν το αποικήσει ο Λακεδαιμόνιος Θήρας, λεγόταν Καλλίστη. Ο Θήρας, γιος του Αυτεσίωνος (εκ Καδμείας Θηβών, εγγονός του Τισαμενού και απόγονος του Θερσάνδρου), ήταν αρχηγέτης των Αιγειδών στη Σπάρτη. Με Λακεδαιμονίους και Μινύες μετοίκησε στη Θήρα. 
Το όνομα αυτό, πέραν της αλήθειας της ιστορίας, συνάδει και με ένα γεωλογικό χαρακτηριστικό, αφού η ρίζα του ονόματος του νησιού είναι θηρ- από την οποία προκύπτουν οι λέξεις θηρεύω, θηρίον (=άγριο ζώο>πάνθηρ). Έτσι, πάνσοφα, πίσω από το όνομά της κρύβεται η γνώση ότι σ' αυτό το νησί κατοικεί ένα ιδιαίτερο θηρίο, που δεν είναι βέβαια άλλο από το ηφαίστειό της...

Αργότερα επί Ενετών επικράτησε το Σαντορίνη, εξαιτίας ενός μικρού εκκλησιδίου της Αγ. Ειρήνης. 
Θηρασιά: Η Θηρασία ή Θηρασιά είναι ό,τι λέει το όνομά της: ένα κομμάτι της Θήρας, αφού άσος και ασία στα αρχαία ελληνικά σημαίνει ο μεγάλος τόπος (εξ ου και Ασία η ήπειρος κλπ).

Ίος: Η Ίος (ή Νιος) πήρε το όνομά της από το ίον, το άνθος της βιολέτας και του μενεξέ, που έχει ιώδες χρώμα. Και πράγματι η Ίος έχει μενεξεδένια  (ιώδη) βουνά... "Χώμα νοτισμένο από αρχαία ρέμβη" έλεγε ο Ελύτης για το χώμα της Ίου, ιερό νησί αφού εδώ ετάφη ο Όμηρος...

Άλλη ετυμολογία θέλει την Ίο να ονοματίζεται από το ιός (=δηλητήριο), επειδή το νησί, καθώς και τα παρακείμενά του, έχουν πολλά ιοβόλα φίδια.



Συνεχίζεται....