Τρίτη 24 Απριλίου 2012

21. Υπηρεσία στο Πεζικό

     Όλοι οι εθελοντές -120 περίπου- αποτελέσαμε ένα λόχο που στεγάζονταν σε ένα διώροφο κτίριο. Διμοιρίτες μας ήταν δύο ανθυπολοχαγοί του στρατού της Μέσης Ανατολής. Ο ένας είχε ξανθό μακρύ και χοντρό μουστάκι. Δεν θυμάμαι το όνομά του και δεν τον συνάντησα στη μετέπειτα στρατιωτική μου ζωή. Ο άλλος λεγόταν Π. Δημ., από την Κέρκυρα, είχε ένα αυστηρό αλλά ήρεμο τρόπο επιβολής. Τον συνάντησα μια φορά όταν εγώ μεν υπηρετούσα σαν ανακριτής στο Στρατοδικείο Αθηνών, αυτός δε υπηρετούσε σαν Διευθυντής στο στρατιωτικό κέντρο εθνικών ερευνών (Κ.ΕΘ.Ε.) και πήγα να τον συμβουλευτώ για τεχνικές λεπτομέρειες μιας εφευρέσεως (;) που αφορούσε ένα μεταλλικό κόκορα ή κότα που θα μπορούσε αυτοτελώς να πετά μεταφέροντας μηνύματα. Μια άλλη φορά πληροφορηθείς ότι δικηγορώ στην Κοζάνη, με παρεκάλεσε να ενδιαφερθώ για το θάνατο σε τροχαίο ενός στρατιώτου, ο πατέρας του οποίου υπηρέτησε κάποτε υπό τας διαταγάς του. Τον διαβεβαίωσα ότι θα το κάνω.