Κυριακή 22 Απριλίου 2012

20. Διαταγή εκτέλεσης...

     Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας (μέσα Ιανουαρίου 1945) και την εγκατάσταση στη Θεσσαλονίκη του στρατηγού Παπαδόπουλου, του γνωστού «παππού» που αργότερα σαν βουλευτής πέθανε μέσα στη Βουλή από οξύ έμφραγμα καρδιάς, βγήκα από τη φυλακή κατά το σούρουπο, μαζί με μερικούς συνομηλίκους μου, προς μεγάλη λύπη των προνομιούχων συγκρατουμένων μου για το ποιος πλέον θα μεριμνά τη μεταφορά των κοπράνων τους.
    Επειδή δεν ήξερα την τύχη των δικών μου στη Μενεμένη και την Ξηροκρήνη, ούτε του πατέρα μου και του αδελφού μου, πήγα στο σπίτι του Δ. Θ., που βρίσκονταν κι' αυτό στην Ξηροκρήνη με την οικογένεια του οποίου συνδέονταν η οικογένειά μας από τη Μ. Ασία. Μόλις χτύπησα την πόρτα μου άνοιξαν χωρίς να μου επιτρέψουν να προχωρήσω στο εσωτερικό του σαλονιού τους, όπου καθόταν όλοι τους, παρά μου έφεραν μια ψάθινη καρέκλα και μ' έβαλαν να καθίσω πίσω από την πόρτα εξόδου για το φόβο μην τους γεμίσω ψείρες.