Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Η πολιτική δραστηριότητα του Κακουλίδη β'

     Στη συνέχεια ο Κακουλίδης πολιτεύεται με το κόμμα των Φιλελευθέρων κι εκπροσωπώντας τον προσφυγικό κόσμο εκλέγεται βουλευτής Κοζάνης από 16.12.1923 έως 30.9.1925, από 26.11.1926 - 20.8.1928 και γερουσιαστής από 21.4.1020 μέχρι 1.11.1935. Στη διάρκεια της θητείας του ως γερουσιαστή διορίζεται υπουργός γενικός διοικητής Θράκης από 6.7.1929 έως 22.12.1930 με έδρα την Κομοτηνή............... Ο δήμος Κομοτηναίων τιμώντας τον, έδωσε το όνομά του στο δρόμο που οδηγεί από τον σιδηροδρομικό σταθμό στην πόλη, αργότερα ένα μέρος  του μετονομάστηκε σε Παναγή Τσαλδάρη και σήμερα το κομμάτι του δρόμου με τό όνομά του βρίσκεται μπροστά στο  πάρκο, όπου βρίσκεται και το μνημείο των πεσόντων στους αγώνες του Έθνους Κομοτηναίων και το κτίριο της Γ.Γ. περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Η πολιτική του δραστηριότητα α'

     Το Νοέμβριο του 1922, η Διοικούσα Επιτροπή του κόμματος των Φιλελευθέρων ανέθεσε στον Κακουλίδη την οργάνωση των επαγγελματικών τάξεων. Επιδόθηκε με ζήλο στα νέα του καθήκοντα κι απέσπασε τα συγχαρητήρια του προέδρου της εκτελεστικής επιτροπής του κόμματος. Επιδιώκοντας την οικονομική εξύψωση των επαγγελματικών τάξεων και την επανασύνδεση κι αξιοποίηση της πληθώρας των Ελλήνων που κατέφυγαν την τριετία 1919-21 στην Ελλάδα από την Ρωσία, όπου είχαν διακριθεί σε όλους τους τομείς του εμπορίου, συνέλαβε την ιδέα της επανάληψης των διπλωματικών και εμπορικών σχέσεων με τη σοσιαλιστική πλέον Ρωσία που είχαν διακοπεί από την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Αρχηγός Γ.Ε.Ν., και αποστρατεία

.................................
Το Νοέμβριο του 1919 ο Κακουλίδης τοποθετείται για δεύτερη φορά αρχηγός Γ.Ε.Ν. και ως τέτοιος αποστέλλεται αργότερα σε ναυτικό συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών (ο ΟΗΕ της εποχής). Με ικανοποίηση διηγείται: "Τον Ιούνιο του 1920 ο Βενιζέλος μ' έστειλε να λάβω μέρος σε ναυτικό συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών κι έτσι είχα την τύχη να παραστώ μέσα στ' ανάκτορο των Σεβρών, στην υπογραφή της συνθήκης απ' τον Ελευθέριο Βενιζέλο , καθώς και στα θερμά συγχαρητήρια, μετά την υπογραφή, όλων των συμμάχων".

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Ο πλοίαρχος Γεώργιος Κακουλίδης στη φυλακή

     Κεφάλαιο έκτο
     Μεταξύ των Ελλήνων αξιωματικών επικρατούσε αναβρασμός για την ακώλυτη εισβολή των Γερμανοβουλγάρων στη Μακεδονία, ιδιαίτερα μετά την κατάληψη του οχυρού ΡΟΥΠΕΛ και της Ανατολικής και Δυτικής Μακεδονίας υπό των Βουλγάρων, την αμαχητί παράδοση ενός ολόκληρου σώματος στρατού και τις σε βάρος του Ελληνισμού της Μακεδονίας θηριωδίες των Βουλγάρων. Στο μεταξύ, πολλές επιτροπές πατριωτών παρουσιάστηκαν στον ιδιωτεύοντα Βενιζέλο με επίμονο αίτημα να επέμβει για την σωτηρία του τόπου. Ο Βενιζέλος, γνώστης της πολιτικής τακτικής, συνέστησε την συγκρότηση συλλαλητηρίου για την 14ην Αυγούστου 1916.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Άγνωστες πτυχές της ένοπλης δράσης του υποπλοιάρχου Γ. Κακουλίδη α'

Περιοχή Γευγελής
     "Το διαμέρισμα τούτο περιλαμβάνον βουλγαροφώνους και βλαχοφώνους χριστιανικούς πληθυσμούς είναι μετά το των Γιενιτσών το μάλλον επηρεασθέν εκ της κατά την τελευταίαν δεκαετίαν βουλγαρικής τρομοκρατικής ενεργείας. Κατά το 1904 απέμενον ημίν εκ μεν των βουλγαροφώνων μέρος των ορθοδόξων κοινοτήτων Γευγελής, Νεγκόρτσης, Παρδείτσης, Μουίν, Βογδάντσης., Στογιανκόβου, Μπόρετς, εν μεγάλη απέναντι των βουλγαρικών κοινοτήτων μειοψηφία του πλείστου μέρους αυτών υποκύψαντος εις την βίαν και τον τρόμον των Βουλγάρων και προσχωρήσαντος εις το σχίσμα ...................................................................................  Εις τοιούτον οικτρόν σημείον ευρίσκετο ο Ελληνισμός και εν τω τμήματι τούτω κατά το 1904. Αι εν αυτώ δρώσαι πολλαί βουλγαρικαί συμμορίαι του Γιοβάν Καράσουλη, Γιοβάν Ράδναλη, Λάζου, Αργύρη, Δέλιου κ.λπ. ήσαν απόλυτοι της υπαίθρου κύριοι..." (Αρχ. Στρατ. Παν. Δαγκλή, φακ. 24).

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης γ'

     Λόγω του διεθνούς θορύβου που δημιουργήθηκε υπέρ της "Μεγάλης Βουλγαρίας", ο καταγόμενος από τη Σμύρνη Γάλλος Λεβαντίνος δημοσιογράφος της εφημερίδας "Χρόνος" των Παρισίων, Michel Paillares (1), που συνδεόταν με τον Κορομηλά από την εποχή που αυτός μελετούσε την οθωμανική διοίκηση στην Κωνσταντινούπολη (1888-1890), ζήτησε από τον τελευταίο να τον ενημερώσει για την κατάσταση που επικρατούσε στη Μακεδονία.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης β'

Κεφάλαιο Δεύτερο - Ο Μακεδονικός αγώνας αρχίζει

     Επειδή ο υποπλοίαρχος Κακουλίδης γνώριζε άριστα τη ρωσική γλώσσα, λόγω της εκπαίδευσής του για πέντε χρόνια στο ρωσικό πολεμικό ναυτικό και επειδή η ρωσική γλώσσα συγγενεύει με τη βουλγαρική, στάλθηκε αμέσως (Μάρτιος 1904) από τον Κορομηλά να περιοδεύσει πρώτα στις πόλεις και τα χωριά της Ανατολικής Ρωμυλίας (Στενήμαχο, Φιλιππούπολη κ.λπ.) και ύστερα του Βιλαετιού Αδριανούπολης που ήταν περιοχές από τις πλέον επηρεασμένες από τη βουλγαρική τρομοκρατία, να καταρτίσει καταλόγους των Ελλήνων πατριωτών και να επιλέξει τους μελλοντικούς συνεργάτες.
 

Άγνωστες πτυχές της ένοπλης δράσης του υποπλοιάρχου Γ. Κακουλίδη β'

     Στις αρχές Απριλίου του 1905 ειδοποιήθηκε ο Κακουλίδης να συναντηθεί στις 16/4 με το σαρανταμελές τμήμα του καπετάν Κόδρου (λοχαγού Μιχ. Μωραΐτη) στη δασώδη περιοχή Λειβάδια Γουμενίσσης, για να καθορίσουν μαζί τις περιοχές δράσης του κάθε τμήματος. Η πρόσκληση εξένισε τον Κακουλίδη, διότι είχε συστήσει και είχε γίνει αποδεκτό, οι διάφορες ομάδες να είναι το πολύ επταμελείς και όχι πολυπληθείς, των οποίων η κίνηση με φορτωμένα μάλιστα ζώα, θα γινόταν πολύ ευκολότερα αντιληπτή από τους Τούρκους. Πήγε στη συνάντηση και βρήκε το τμήμα να έχει επιδοθεί σε θορυβώδες πανηγυρικό γλέντι σε ξέφωτο, με αρνιά στη σούβλα. Και το γλέντι συνεχίστηκε παρά την επισήμανση του Κακουλίδη ότι υπήρχε άμεσος κίνδυνος να προδοθούν στα "Αβτζί ταμπουρού" (καταδιωκτικά τάγματα) των Τούρκων, γι' αυτό και μόλις καθόρισαν τους τομείς δράσης τους, επέστρεψε στα λημέρια του εσπευσμένα. Την επομένη 17/4 πληροφορήθηκε ότι το τμήμα αυτό εξοντώθηκε ολοκληρωτικά από τουρκικό απόσπασμα υπέρτερης δύναμης.

Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης α΄

Κεφάλαιο Δεύτερο - Ο Μακεδονικός αγώνας αρχίζει

Η αρχή της νίκης είναι η ανθίστασις 
"Ελληνική Νομαρχία Ε. 33"

     Μέσα σ' αυτό το κλίμα (εξηγείται αναλυτικά στο πρώτο κεφάλαιο) Μακεδονικοί σύλλογοι Αθηνών και Πειραιώς οργάνωσαν πολυπληθείς και μαχητικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που προκάλεσαν τον σκεπτικισμό της κυβέρνησης και τη συγκρότηση στην Αθήνα Επιτροπής των Μακεδόνων, με πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Θεόκλητο και μέλη εξέχουσες προσωπικότητες. Η Επιτροπή απευθύνθηκε πάλι στους οικονομικούς παράγοντες του τόπου και στους ομογενείς της διασποράς, των οποίων η προσφορά σε χρήμα υπήρξε εντυπωσιακή. Ταυτόχρονα σχεδόν ο Πρόξενος και ο Υποπρόξενος Μοναστηρίου, Βασ. Κυπραίος και Ίων Δραγούμης αντίστοιχα, καθώς και ο μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης, που κατέβηκε ειδικά για τον σκοπό αυτό στην Αθήνα, ζητούσαν επίμονα την ανάληψη της άμυνας του Ελληνισμού από το επίσημο ελληνικό κράτος, που όμως αδρανούσε από δυσπιστία και ίσως και εχθρότητα προς όσους εισηγούνταν ή αναλάμβαναν σχετικές πρωτοβουλίες. Σε αντίθεση με τη στάση της επίσημης πολιτείας, μέλη της "διαλυθείσης" Εθνικής Εταιρείας αποφάσισαν την ενίσχυση των προσπαθείων του Καραβαγγέλη με την αποστολή όπλω ν και πυρομαχικών που αγοράστηκαν από προσφορές ομογενών και φιλελλήνων. Εξέχουσα μεταξύ αυτών θέση είχε η πάμπλουτη ελληνοφώτιστη Γαλλίδα κόμησσα Λουΐζα ντε Ριανκούρ.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Φιλικός Ιωάννης Κακουλίδης ε' μέρος

     Φαίνεται ότι μετά την λήξη του μισθωτηρίου συμβολαίου του στην Τεργέστη (23.8.1826) ο Κακουλίδης εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το ότι στις 3 Απριλίου 1828 διορίζεται από τον πρώτο Φρούραρχο των Φρουρίων φιλέλληνα βαυαρό συνταγματάρχη Κάρολο-Γουλιέλμο Von Heideck (1) "συνακτής των τελωνειακών δικαιωμάτων των Σκάλων Κρανιδίου και Ερμιόνης" με την υποχρέωση να εκτελή "συγχρόνως και τα χρέη του λιμενάρχου προσωρινώς κρατών ιδιαιτέραν σημείωσιν" καθήκοντα τα οποία ασκεί μέχρι τις 22.4.1828, οπότε και παραδίδει αυτά με αίτησή του με απόλυτη τάξη βιβλίων και λογαριασμών.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Φιλικός Ιωάννης Κακουλίδης δ' μέρος

     Αξιοποιώντας ο Κακουλίδης την πρόσκληση του Αριστείδη Παπά και το γεγονός ότι ο ίδιος είχε μυηθεί από αυτόν ως ιερέας, μυεί στην Πετρούπολη τον Παπουνζάλοβ ο οποίος προσφέρει για την εταιρεία 5.500 γρόσια. Στη συνέχεια ο Παπουνζάλοβ κατέρχεται στο Ναύπλιο και χρησιμοποιείται σε αποστολή στη Σάμο, όπου μάλιστα κινδύνευσε να θανατωθεί από τον έπαρχο Κυριάκο Μόραλη.
*
     Το ίδιο έτος ο Κακουλίδης μυεί στη Βεσσαραβία τον Γεώργιο Αμερικάνο από την Ύδρα, που πρόσφερε για τον αγώνα 150 γρόσια. Εάν η μύηση αυτού προηγήθηκε του Παπουζάλοβ δεν είναι γνωστό, πρέπει όμως να προηγήθηκε διότι ο μεν Αμερικάνος έμενε στη Βεσσαραβία και πιθανώς στο Κίεβο, εκείνος δε στην απομεμακρυσμένη Πετρούπολη.

Φιλικός Ιωάννης Κακουλίδης, γ' μέρος

     Δύο μήνες μετά την τελευταία του επιστολή, ο Αναστάσιος Παπουνζάλοβ, με προτροπή, προδήλως, του Αλεξ. Υψηλάντη παραδίδει στον ιατρό Πέτρο Ηπίτη (καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και στη συνέχεια οικογενειακός γιατρός των Υψηλαντών) την από 15 Αυγούστου 1819 συστατική του επιστολή, προς τον ευρισκόμενο στο Λονδίνο φίλο και συνεργάτη του Κακουλίδη και τον παρακαλεί να τον δεχθεί "ευμενεστάτως" και να τον συστήσει "και στους λοιπούς ομογενείς φίλους".

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Φιλικός Ιωάννης Κακουλίδης β' μέρος

     Φαίνεται ότι ο γάμος επηρέασε την μετέπειτα ζωή του Κακουλίδη. Φεύγει λοιπόν από την Κερασούντα κι έρχεται με τη σύζυγό του , το νεογέννητο γιο του Αριστοτέλη και τη μητέρα του στη Σμύρνη, την κοσμοπολίτικη αυτή πόλη όπου άκμαζαν τα γράμματα, οι τέχνες και το εμπόριο κι αποτελούσε διεθνές λιμάνι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μεσόγειο, από το οποίο διακινούνταν όλα τα εμπορεύματα από και προς την ανατολή. Έτσι η Σμύρνη, όπου γεννιέται ο δεύτερος γιος του Λαμπροκλής, γίνεται δεύτερη πατρίδα του, στην οποία και αναφέρεται στο υπόλοιπο της ζωής του.
     ....................................................

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Φιλικός Ιωάννης Κακουλίδης α΄μέρος

    Αυτούσια έγγραφα για τον χρόνο γεννήσεως του Φιλικού Ιωάννη Κακουλίδη δεν υπάρχουν. Συνδυάζοντας όμως τον χρόνο θανάτου του πρωτότοκου γιου του, Αριστοτέλη (1895), την κατά τον χρόνο θανάτου του δηλωθείσα ηλικία του (80 ετών) και την πολύ πιθανή κατά τη γέννησή του ηλικία του πατέρα του (30 ετών), εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο Φιλικός γεννήθηκε γύρω στο 1785.